بیش از ۳۰ سال از تصویب طرح آمایش سرزمینی می‌گذرد. این طرح که در راستای سیاست عمومی برنامه اول توسعه مبنی بر ایجاد درآمد با نگرش قابلیت‌های منطقه‌ای بود، از سال ۱۳۷۱ کلید خورد.

درفک خبر/ به بیان دیگر این طرح به معنای تعیین استراتژی‌های توزیع جمعیتی و فعالیت در پهنه سرزمینی توسط سازمان برنامه و بودجه با همکاری دستگاه‌های دیگر تهیه و به تصویب هیئت وزیران دولت سازندگی رسید.

نتیجه این طرح تعیین چشم انداز اشتغال و توزیع آن در بخش‌های مختلف اقتصادی در سطوح ملی و البته به تفکیک شهرستان‌های کشور، کلیه دستگاه‌های اجرایی کشور را موظف ساخت رعایت مصوبات طرح آمایش سرزمینی را در اولویت برنامه‌های اجرایی پیش رو قرار دهند.

این طرح می‌بایست به عنوان قسمتی از برنامه دراز مدت کشور راهنمای برنامه‌های میان مدت و کوتاه مدت قرار گیرد.

طی بیش از سه دهه گذشته که دوران طلایی کشور به لحاظ درآمدهای حاصل از صادرات نفتی بود ، هیچگاه آنطور که شایسته بود به این طرح پرداخته نشد و بیشتر در حد تحقیقاتی باقی ماند.

اگرچه در کشورهای همسایه مثل عربستان، امارات ،قطر ، بحرین و ترکیه پیش ‌بینی‌های لازم کم و بیش صورت گرفت و کشور عربستان به سمت استقلال منابع آبی و توسعه کشاورزی و امارات و ترکیه به سمت گردشگری پیش رفتند و هم اکنون از بزرگترین پایانه های مسافری دنیا به شمار می‌روند.

در سال‌های اخیر با وجود تحریم‌های بین‌المللی و تغییر ذائقه بازارهای توزیع نفت و از طرفی کاهش اشتهای مصرف کنندگان این بازار ،لزوم بازگشت و تمرکز روی فرصت‌های از دست رفته و سرمایه‌های تلف شده را متجلی می‌کند.

طبق طرح آمایش سرزمینی ویژگی‌های مناطق مختلف کشور با توجه به قابلیت‌های بومی و توسعه‌ای که شامل سرمایه انسانی و شرایط و استعدادهای محیطی بود،در سه دسته تولید توزیع و خدمات قرار می‌گرفت. مناطقی که شرایط کشاورزی و یا صنعتی داشت مشخص شده و می بایست مصوبات و برنامه‌های راهبردی همگام با سرمایه‌گذاری و آموزش‌های مهارتی و دانشگاهی صورت گیرد.

همچنین برای مناطقی که به دلیل محدودیت‌های منابع آب و اقلیمی امکان توسعه کشاورزی و صنعتی نداشتند ولی دارای جاذبه‌های گردشگری بودند توسعه گردشگری مورد نظر قرار گرفت.

با توجه به ویژگی های ممتاز مناطق مختلف کشور شاید این موضوع کم هزینه‌ترین و در عین حال پربازده‌ترین طرح برای مناطق مستعد بوده و هست.

در این بین شهرستان رودبار با توجه به آب و هوا و اقلیم، فاصله مناسب از شهرهای بزرگ، قرارگیری در مسیر مهم‌ترین محورهای مواصلاتی کشور و همچنین موقعیت‌های ممتاز و بکر گردشگری گنجینه ای است که همواره مورد غفلت قرار گرفته و همچنین فرهنگ بالای مردم این اقلیم بعنوان یکی از مهم‌ترین شاخص‌های توسعه‌ای منطقه نکته‌ای است که نباید از آن غافل شد.

این شهرستان با حدود ۱۰۰ هزار نفر جمعیت بالاترین میانگین سنی را در بین تمامی شهرهای شمال کشور دارد و مهمترین دلیل آن مهاجرت فرزندان برای تحصیل و کار به شهرهای اطراف مانند رشت، قزوین، کرج ،تهران و شهرکهای صنعتی اقماری آنهاست.

به طور قطع باید گفت تنها راه احیای این منطقه تقویت شهرک‌های صنعتی لوشان و خرشک و همچنین در اولویت قرار دادن طرح‌های ممتاز گردشگری شهرستان می باشد.

مهمترین جاذبه‌های گردشگری شهرستان رودبار عبارتند از:

روستای داماش زیستگاه اصلی گل سوسن چلچراغ،روستای استخرگاه بهشت گمشده،غارهای دربند رشی،اسپهبدان ودرفک،ییلاق سلانسر،ییلاق سی دشت،قله درفک،چشمه سنگرود،دریاچه ویستان بره سر ،  زیباترین سایت های پاراگلایدر کشور در خورگام ،دریاچه عروس حلیمه جان،آبشار کلشتر،منطقه حفاظت شده سیاهرود،چشمه آب گرم علی آباد پایین ،تپه باستانی مارلیک ، جنگل نقله بر……

از سوی دیگر جشنواره‌های منطقه‌ای مانند جشنواره گل سوسن چلچراغ و یا جشنواره توت فرنگی ، جشنواره برداشت فندوق، جشنواره شکرانه برداشت انار ، جشنواره زیتون ، جشنواره برداشت کُلزا بستر مهمی برای ورود گردشگران داخلی و خارجی می باشد. همچنین سایت های پاراگلایدر شهر بره سر و روستاهای بخش خورگام و اسطلخ جان بخش رحمت آباد و بلوکات بدون شک زیباترین سایت پاراگلایدر کشور اند  می‌بایست با سرمایه‌گذاری مناسب به یکی از درآمدزاترین سایت‌های گردشگری کشور و حتی منطقه تبدیل شوند. البته نباید از موقعیت ویژه و چشم انداز بی‌نظیر روستای دره دشت و شیرکوه  برای احداث زیباترین هتل استان گیلان غافل شد.

احیای موارد فوق چند نتیجه کلیدی دارد:

۱. ایجاد ۲۰۰۰ شغل مستقیم و ۵۰۰۰ شغل غیر مستقیم

۲. بازگشت افراد مهاجرت کرده و کاهش نرخ سنی منطقه

۳. افزایش درآمد توسعه و تقویت زیرساخت‌های مواصلاتی.