نقد منصفانه؛ انتقاد سازنده

‍ ‍ ‍ نقد منصفانه / انتقاد سازنده

در دنیا ی پر تلاطم امروز نقد منصفانه نه یک کلمه بلکه یک حرفه است ،فن نقادی شاید اگر از دیدگاه اصلاح انجام گیرد رشد و توسعه نه برای یک مجموعه یا یک هدف خاص بلکه مسیری جدید ومجزا از تخریب وتهدید خواهد یافت ،نقد وتخریب یک زوج متضاد وتنیده در هم هستند که اگر ساختار متعارض آن آشکارنگردد ادبیات ورفتار سیاسی دچار تحولی معکوس وشوم خواهد شد انگیزه در فضای سیاسی جامعه برای کنش گران مسیر نقد وتخریب را به بیراهه ای دور خواهد برد،استفاده از ابزار انتقادی غیر سازنده درجوامع دور از توسعه یافته گاه به تولدسلاحی منجر خواهد شد که به هر بهایی مسیر دست یابی به قدرت را هموار و تیر آن زخمی عمیق به دل یک جامعه خواهد زد که شاید سالها به انتظار مرگ تفرقه خواهیم نشست،اگر از منظر ساده اندیشی تفاوت نقد وتخریب را بیان کنیم رمز پیشرفت را درمردم سالاری وحفظ ارزش ها خواهیم یافت چگونه هست که رقیبان برای بستن تفکر مخالفان از نقد سازنده به سوی انفجار انتقاد گام برمیدارند،که این نطفه ی ناپاک برای متولد شدن از ابزار تهمت وتهدیدگرفته تا تخریب بهره می برد مگر انگیزه انتقاد اصلاح و سازندگی نیست که با روش های نامیمون یک کنش اجتماعی غلط را منبع و هدف می گیرند؟

درست است ارزیابی منصفانه با ارائه راهکار به رفع نقاط ضعف منجر خواهد شد مگر سیاست زدگی قدرت طلبان که با هدف تقبیح حریف به منظور تامین منافع فردی یا گروهی انجام شود روشن است که در بطن و نهاد آن نیتی خیر خواهانه نهفته نیست به جرات میتوان گفت تخریب نه تنها به بزرگ جلوه دادن نقاط ضعف رقیب بنا شده بلکه با استفاده از ابزار های تبلیغاتی نقاط قوت راهم ناچیز یا گاه منفی جلوه میدهد واقعیت این مطلب درکجا نهفته است ؟بله در نبود فلسفه ی منطق که در پس کنشگری تخریب گران که ناشی از بی اخلاقی اجتماعی است؛ منطق ستیزان در جلب افکار عمومی از ابزار های ناهنجار بهره گرفته و با وارونه جلوه دادن سازو برگ جناحی خود واقعیت های جامعه را غلط و با تحریف اهداف یک جامعه با الهام از سنت شکنی مدرن خویش مسیر غلط را درست قلمداد می کنند این ابزار تنها هدف نهایی نیست لکن از توسل به شایعه پراکنی و وارونه نمایی تا سیاه نمایی و توهین ،همه و همه زاییده منطق تاریخ مصرف گذشته برخی نا اهلان است که عطش قدرت خویش را مطالبه ی عمومی و در نتیجه اصلاح امور می بینند، صد البته حیف که گاهی شاهدیم که عده ای نابلد بنا بر گرو کشی های گروهی و جناحی و از طریق خرده گیری والقای ناکارآمدی حریف پتانسیل های مثبت یک جامعه را از راه نقد تخریبی جدا می کنند،که اگر پیروی از قانون وپایبندی به شرع و حرف را سرلوحه ی خود قرار دهند و به توسعه ی رهبر معظم انقلاب که مکررا از همبستگی و اتحاد ونقد منصفانه سخن و راه حق از باطل را روشن نمودند عمل کنند،شاید شاهد فردایی روشن باشیم وشکی نیست که پیروان مکتب اخلاق و نقد ، انتقاد منصفانه استقلال یافته را از تخریب و نقد مسموم جدا می دانند که صد البته روشن است که توسعه سیاسی با انتقاد همواره در یک مسیر قرار دارند

باشد که پند گیریم ……..