سکوت نجیبانه دیروز، مطالبه و روشنگری مسئولانه امروز

درفک خبر/چهارسال قبل و در چنین ایامی، تحرک کاندیداها، فعالان سیاسی و انتخاباتی از پستوی اتاق ها و سالن های بسته ومحدود به جلسات چند نفره،چهره به چهره،جلسات خانگی و…کشیده میشد تا رقابت های انتخاباتی از اتاق های فکر و فضای نخبگانی به اجتماع مردم کشیده شود.

یکی از ویژگی ها و وجه تمایز انتخابات مجلس دهم در شهرستان رودبار تکثر آراء بود. بگونه ای که بعد از چند دوره، انتخابات به مرحله دوم کشیده شد، رقابت در بین کاندیداهای حائز رده دوم تا چهارم و حتی پنحم آن چنان نزدیک بود که هریک از آنان میتوانست _در صورت چرخش بیشتر توپ انتخابات_ در مرحله دوم با رقیب پیشکسوت و با تجربه اش رقابت و حتی پیروزی را تجربه کند.

یکی دیگر از وجوه ممیزه این دوره از انتخابات حضور پررنگ تر دو جریان سیاسی بود، حضوری که در قالب تعرفه کاندیدا، میتینگ ها، اعلام حمایت، جلسات سخنرانی با حضور چهره های سیاسی استانی و کشوری نمود یافت.

با پایان انتخابات و اعلام نتایج، جریان انقلابی شهرستان _که توانسته بود با تجمیع آرای اجتماعی کاندیدای مورد حمایتش در مرحله دوم حدود21000رای بدست آورد و با کسب این رای، خود را بعنوان اقلیتی قابل تامل تعرفه نماید، بعدا در انتخابات ریاست جمهوری و در رقابت با رئیس جمهور وقت نیز،رای اخذ شده را به 25000رای برساند تا اعتماد به نفسش سیر صعودی گیرد و البته این جریان که توفیق کسب اکثریت رای در مجلس دهم را نیافته بود با تبریک به رقیب پیروز، برای او آرزوی موفقیت کرد و با سکوتی معنا دار رفتار نماینده منتخب و تیم هوادارش را به نظاره نشست تا اولا اعتقاد خود به مردمسالاری را نشان دهد و عملا به رای مردم احترام بگذارد.
ثانیا نماینده و تیم همراهش را که قول خدمت به مردم شریف شهرستان را داده بودند مجبور و سرگرم به اتخاذ موضع سیاسی نکند، رقیب نجیب نماینده حتی از حق مسلم خود در بیان مطالبات به حق مردمی نیز بصورت چشمگیری چشم پوشی نمود تا مبادا نماینده محترم و همراهان سیاسی و انتخاباتی اش بهانه ای برای عدم تحقق وعده ها بیابند.
سکوتی که از سر نجابت بود و البته درایت وهمراه با رصد و نظارت فعالیت نماینده محترم و تیم انتخاباتی ایشان صورت گرفت.

چنانچه رفت جریان انقلابی در مواجهه با نماینده محترم از همان ابتداء، سیاست وتدبیری جز سکوت مدبرانه نداشت، جریان انقلابی رقیب نماینده سکوت پیشه کرد تا سهم خواهی ها،اختلافات،ریزش ها، جدا شدن ها و درگیریهای خیابانی،هتاکی های زننده و اختلافات بعضا غیراخلاقی همراهان نماینده را همچون خیل مردم شریف شهرستان با تاسف شاهد باشدکه وصف آن مثنوی هفتاد من ملال آوری خواهد بود.
به جرات میتوان گفت؛نماینده محترم رقیبی نجیب تر از جریان انقلابی نخواهد یافت که مصالح ملی ومنافع شهرستان همواره برای او اولویت داشته و البته درفضای غلبه فضای تندخویی و عصبیت بعضا همراه با بداخلاقی اطرافیان نماینده در درگیری های داخلی شان، که در سکوت رقیب بویژه درفضای مجازی دوگانه غیرواقعی را رقم زده، تشخیصی بهتر ازسکوت ونظاره تاسف بار نداشته است.

برای پیروزی نماینده فعلی،موجی از سخنرانان کشوری و رجال اصلاح طلب روانه شهرها و روستاهای شهرستان شدند[که مردم بعدا آن چهره ها رانه در کنار خود که صرفا در قاب تلویزیون مشاهده کردند] و البته در مجلس جناب نماینده همچون هم فراکسیونی های خود عملا به ماشین رای دولت درمجلس تبدیل شد،سوالی که اذهان فعالان سیاسی را به خود مشغول کرده این است که چرا این همه اصلاح طلب! پیرامون نماینده، توان اصلاح بین دو برادر را نداشتند تا شهرستان شاهد بی حرمتی و دعوا و اتهام زنی های مکرر نباشد؟
اگراین همه اصلاح طلب مدعی توان اصلاح و صلح و سازش بین دو برادر را نداشتند با کدام معیار و منطقی، مدعی اصلاح امور مملکت و گسترش صلح و سازش اند!؟

این وجیزه را به هیچ وجه نباید در تقابل با نماینده دوره دهم شهرستان مفاهمه کرد زیرا آن روز که نماینده محترم رقیبی قوی محسوب میشد،با او تقابل نشد امروز که حامیان دیروزش برای تقابل با او کفایت میکنند.

امروز البته با همه سه سال و نیم گذشته ازجهتی متفاوت است، زیرا مردم درشرایطی در آستانه انتخابی مهم وسرنوشت ساز قرار گرفته اندکه مجلس موجود فی الواقع تسلیم دولتی ناکارآمد و بی توجه به معیشت مردم است و نیل به مجلسی کارآمد وپاکدست صرفا با روشنگری و مطالبه گری محقق میشود.

امروز جناب نماینده بایدپاسخگوی وکالت ناتمام و ناقص درحق مردم و ایضا دفاع تمام قد از دولت باشد، همچنانکه حامیان دیروز جناب ایشان باید پاسخگوی آن اقبال و این ادبار باشند.اگر البته به سیاست ورزی مسئولانه معتقدند.

جریان انقلابی،امروز به قدر سالهای سکوت نجیبانه اش مطالبه گر مسئول و روشنگری فعال است، البته با تعهد به اخلاق و رعایت ادب