منابع نفرین شده یا تصمیم های نابخردانه؟

درفک خبر/ در دانش توسعه مفهومى است بنام” نفرين منابع” ! اين مفهوم در پى پاسخ به اين سوال است كه چرا يك شهرستان و يا هر منطقه جغرافيايى نسبت به مناطق مشابه ديگر در شاخص هاى توسعه عقب مى ماند و علل تنگناهاى آن چيست ؟ پاسخ خيلى ساده است يا كمبود منابع است یا تصميم هاى نابخردانه.

واقعيت اين است كه در وضعيتى كه حتى وفور منابع باشد اماتصميم ها نابخردانه باشد وفور منابع نه تنها موجب توسعه نمى شود بلكه موجب بحران مى شود كه به اين وضعيت مى گويند ” نفرين منابع”

شهرستان رودبار را به لحاظ منابع مختلف مقايسه كنيد با خيلى از شهرستان های همجوار ديگر، منابعى چون تامین بخش اعظمی از آب شرب استان گیلان، برخورداری از طبيعتى بى نظير، مردمانى با عقبه فرهنگى قوی، سرمايه هاى انسانى توانمند، انواع و اقسام منابع معدنی و … آيا اين وفور منابع موجب توسعه شهرستان شده است!؟

هر بار كه به علل عقب ماندن شهرستان در شاخص هاى توسعه فكر ميكنم( منظورم از عقب ماندن در قياس باشهرستان هايى است در طراز توسعه همطرازمانند انزلی و لاهیجان و…) با همه آنان كه اين يادداشت را مى خوانند با همه اشتراك نظر يا تفاوت نظرهايى كه با بنده دارند، احتمالا در يك موضوع هم فكر باشيم و آن اينكه شهرستان ما در نسبت با شهرستان های همطراز خودش به لحاظ شاخص هاى توسعه يافتگى دچار پس رفتگى شده است.

براى فهم اين موضوع هيچ نياز به چشم مسلح (مطالعه مقايسه اى شاخص هاى توسعه يافتگى) نيست، كافيست يك سفر به شهرستان های همطراز داشته باشیم و به سادگى با چشم غير مسلح شاهد اين پس رفتگى خواهيم بود.
اين پس رفتگى هم در حوزه هاى زير ساختى است، هم كالبدى و هم مدل توسعه اى.

سوال ساده بعنوان يك شهروند اين شهرستان اين است؛ چرا؟ و به كدامين گناه !؟
پاسخ به اين سوال لايه ها و سطوح مختلف دارد كه طبيعتاً در نوشتارى اين چنين امكان پرداختن به همه آنها وجود ندارد. آنچه در اين نوشتار ارايه مى گردد صرفاً بازشناسى موضوع و واكاوى آن در سطح مديريت است و باید براى انتصاب يك مدير، شاخص هايى چون شايستگى، توانمندى هاى تعاملى، ضروريات درك حوزه هاى توسعه اى شهرستان، توانايى حل مساله، دارا بودن فهم استراتژيكى و توانمندى در سياست گذارى و …لحاظ شود.