۱۶نفر از همنوردان فرهنگی، به قله ۴۸۱۱متری سبلان صعود کردند

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی درفک خبر ؛فرهنگیان رحمت آباد و بلوکات به صورت همگام به قله سبلان با ارتفاع ۴۸۱۱ متر سومین قله مرتفع ایران بعد از دماوند و علم کوه صعود کردند.

سبلان یا (ساوالان) با ارتفاع ۴۸۱۱ متر از سطح دریا از کوه‌های مرتفع ایران است که در شمال غرب این کشور و در استان اردبیل قرار دارد. سبلان یکی از ۱۵۱۵ قله بسیار برجسته جهان به‌شمار میرود. سبلان یک کوه آتشفشانی فعال است که در مرحلهٔ فومرولیو بوده و در بالای قله آن دریاچه کوچکی قرار دارد.

سبلان به خاطر آبگرم‌های طبیعی دامنه کوه، طبیعت تابستانی زیبا، پیست اسکی آلوارس مورد توجه گردشگران است. همچنین برخی کوه سبلان را محل بعثت پیامبر ایران ( زرتشت ) می‌دانند.

گزارش برنامه صعود به قله سبلان
گروه کوهنوردی فرهنگیان (همنوردان) رحمت آباد (شهرستان رودبار گیلان)
تاریخ اجرای برنامه : 27 و ۲8 تیر ۱۳۹8
ارتفاع قله: ۴۸۱۱ متر
ارتفاع شروع برنامه: ۳۶96 متر
ارتفاع صعود شده: ۱۱15متر
مدت زمان صعود 6 ساعت (3:15 صبخ الی 9:15 صبح)
مدت زمان بازگشت به پناهگاه 3:15 (از ساعت 10:15 الی 13:30)
کل زمان برنامه : 15/11 ساعت
اعضاء حاضر در برنامه : 16 نفر
اسامی همنوردان
آقایان:
1- رضا پسندیده 2- یداله محمدی نیا 3- آیت حسنی 4- محمود مهدیزاده 5- شاهین یوسف زاده 6- سمیع عبدی 7- نصیر عابدی 8- سید حمید تیموری 9- تقی شریفی 10- افشین بصیری 11- مهرداد بصیری 12- فریبرز باقری 13- فرشاد عبدی 14- آقای ستوده 15- آقای علیزاده 16- بیژن عشوری
نام مسئولین:
سرپرست برنامه : رضا پسندیده
کمک سرپرست ها : آیت حسنی ، یداله محمدی نیا
مسئول فنی: یداله محمدی نیا
سرقدم (جلودار) : سمیع عبدی
ته قدم (عقبدار) : شاهین یوسف زاده
گزارش نویس : آیت حسنی
معرفی قله سبلان:
سبلان ( ساوالان ؛ ترکی آذربایجانی ) در شمال غرب این کشور و در استان اردبیل قرار دارد. این کوه در ۳۵ کیلومتری غرب شهر اردبیل و ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان مشگین‌شهر واقع است. سبلان سومین قله بلند ایران پس از دماوند به ارتفاع ۵۶15 متر و علم کوه به ارتفاع ۴۸۵۰ متر، یک کوه آتشفشانی غیرفعال است. ارتفاع قله این کوه ۴۸۱۱ متر است و در بالای قله آن دریاچه کوچکی قرار دارد. این کوه در فهرست آثار طبیعی ملی کشور به ثبت رسیده است. برخی کوه سبلان را محل بعثت پیامبر ایران (زرتشت) می‌دانند؛ و سنگ محراب (عبادتگاه زرتشت) در ارتفاع 4700 مترقرار دارد. از این نظر مکانی مورد احترام است. تمام قله‌ سبلان در همه ایام سال پوشیده از یخ و برف‌های دائمی هستند. قسمت شرقی کوه سبلان به قله آتشفشان سبلان منتهی می‌شود.

شرح گزارش:
مقدمه:
جهت صعود به قله سبلان از ماه ها قبل و در ایام نوروز 98 با همکاری همنورد و دوست خوبم، آقای یداله محمدی نیا برنامه ریزی کرده بودیم و چندین هفته قبل از صعود به قله سبلان به قله های ، تجر، آسمانسرا، دیوخانی، بزبره، پشته کوه، درفک، شاه معلم، توچال صعود کرده بودیم.

روز پنجشنبه 27/04/98:
به حول قوه الهی روز پنجشنبه مورخ ۲7 تیرماه ۱۳۹8 راس ساعت 7:30 صبح از توتکابن (جلوی آموزش و پرورش منطقه رحمت آباد و بلوکات) با یک دستگاه مینی بوس اختصاصی شامل 10 نفر از همنوردان گروه کوهنوردی فرهنگیان رحمت آباد به سمت استان اردبیل و منطقه تفریحی شابیل حرکت کردیم. تعدادی دیگر از همنوردان قرار بود در ادامه مسیر به گروه بپیوندند. ساعت 8:15 در جاده سراوان به فومن 5 نفر از همنوردان گروه به جمع ما پیوستند. بعد از چند ساعت از حرکت یکی از همنوردان اعلام کرد یکی از دوستانش در میدان وحدت شهر اردبیل به جمع ما ملحق خواهند شد. ساعت 12:30 در منطقه حیران آستارا کمی استراحت و بعد از نوشیدن چای مسیر را ادامه دادیم.

بعد از رد شدن از تونل شهرستان آستارا-نمین و در نزدیکی این شهرو در شهر اردبیل قله بلند و پوشیده از برف سبلان توجه هر کوهنوردی را به خود جلب می کند و همه کوهنوردان اعضای گروه از این نقاط قله مرتفع سبلان را به وضوح مشاهده کردند. ساعت 15:45 در شهر لاهرود نهار خوردیم و در ادامه سرپرست برنامه، آقای پسندیده چند نکته ای در خصوص نظم گروه و چگونگی صعود مطالبی ایراد نمودند و سرانجام ساعت 17:45 به منطقه شابیل رسیدیم.

بعد از پیاده شدن از مینی بوس و آماده کردن کوله پشتی ها، چادرها و سایر تجهیزات، بدون اتلاف وقت و توقف کوتاه جهت تهیه مقداری خوراکی، توسط چند دستگاه لندرور مسیر را ادامه دادیم ساعت 19:15 به پناهگاه قله که در ارتفاع 3696 متری از دریا بود، رسیدیم.

با توجه به فصل صعود و شلوغ بودن پناهگاه، مکانی را که تعدادی از همنوردان گروه کمی زودتر از بقیه اعضای گروه به این منطقه رسیده بودند، جهت نصب چادر انتخاب کرده بودند و چادرها را نصب کرده بودند. بعد از کمی استراحت و خواندن نماز و گرفتن چند عکس یادگاری ساعت 20:15 اقدام به پیمایش به سمت قله جهت هم آوایی نمودیم و بمدت نیم ساعت پیمایش تقریباً به ارتفاع 4000 متر رسیدیم و به پناهگاه بازگشتیم. چند نفر از همنوردان که در پناهگاه مانده بودند اقدام به آماده نمودن شام کرده بودند.

بعد از صرف شام و بجای آوردن فریضه نماز، سرپرست برنامه در مورد اینکه امشب زود به استراحت بپردازیم و ساعت 3 صبح باید از خواب بیدار شویم و با آماده نمودن کوله پشتی ها صعودمان را شروع کنیم و همچنیمن کمک سرپرست ها آقایان محمدی نیا و بنده نکات فنی صعود و تجربه صعود قبلی مان به قله سبلان و دیگر قله های مرتفع (دماوند و علم کوه) را به همنوردانی که برای اولین بار در صعود به این قله شرکت کرده بودند، منتقل کردیم. اگر چه که ساعت 23 اقدام به استراحت نمودیم ولی وزش باد شدید و سر و صدای چادر ها و کوهنوردانی که در اطراف چادرهایمان اقدام به برپایی چادر هایشان کرده بودند، مانع از آرامش اعضای گروه می شد.
روز جمعه 28/04/98:
ساعت 3 صبح با اعلام سرپرست برنامه ، آقای پسندیده، همنوردان از چادر ها بیرون آمدند و بدون اتلاف وقت و در مدت زمان 15 دقیقه با آماده نمودن تجهیزات و مواد غذایی مختصر شامل: بیسکوییت، خرما خشک، کشمش، شکلات، آب و نوشیدنی و … راس ساعت 3:15 با انتخاب سرقدم ، سمیع عبدی، عقبدار، شاهین یوسف زاده و مسئول فنی ، آقای یداله محمدی نیا در هوای مهتابی و نصب هد لامپ ها به حول قوه الهی شروع به حرکت و صعود به قله کردیم. بعد از یک ساعت پیمایش کاملاً آرام به مدت 5 دقیقه استراحت کردیم و نکات فنی در خصوص نوشیدن آب بعد از هر 10 الی 15 دقیقه و انجام عمل دم و بازدم در حین حرکت و زمان استراحت ، مراقب بودن همنوردان در جهت جلوگیری از آسیب دیدگی در مسیرهای سنگلاخی و خطرناک و اجازه دادن به کوهنوردان دیگر گروه ها جهت عبور از آنها، در یک ستون و پشت سرهم و در مسیر پاکوب حرکت کردن همنوردان و در صورت احساس گرسنگی خوردن خیلی کم مواد قندی شامل خرما خشک، شکلات، کشمش و … مواردی بود که توسط مسئول فنی و بنده به همنوردان منتقل شد.

پس از حدود دو ساعت پیمایش یکی از همنوردان که برای اولین بار از شهر رشت در برنامه های صعود گروه فرهنگیان رحمت آباد شرکت می کرد به دلیل ارتفاع زدگی و عدم توانایی متاسفانه نتوانست در ادامه با گروه همراه شود و سرپرست برنامه با گفتگو با وی اعلام کرد که ایشان با احتیاط به پناهگاه بازگردد.

یکی دو نفر از همنوردان به علت ارتفاع، بی خوابی و خستگی ناشی از پیمایش طولانی، دچار مشکل جزئی گردیدند که شکر خدا با تدبیر و همکاری و کمک همنوردان برطرف گردید. با توجه به فصل کوهنوردی و اینکه صعود ما در روز جمعه بود، به دلیل شرکت گروه های متعدد کوهنوردی از استان های مختلف و ازدحام کوهنوردان این مسیر کمی شلوغ بود. بعد از چند مرحله پیمایش و استراحت های کوتاه و کمک کردن همنوردان به همدیگر و لذت بردن از طبیعت زیبای قله ، با همراهی، همدلی و همکاری همه همنوردان و رعایت اصول کوهنوردی، همقدم با هم بعد از پیمایش شش ساعته سرانجام ساعت 9:15 صبح پا به قله سبلان گذاشتیم.

لحظه دیدن دریاچه سبلان به قدری زیباست که اشک شوق را در چشمان کوهنوردان جاری می سازد. حدود یک ساعت روی قله بودیم و عکسهای یادگاری گرفتیم. این لحظات بسیار باشکوه بود و کل گروه از بودن روی قله حسابی لذت می بردند. نکته قابل توجه که سالها در اذهان باقی خواهد ماند یکی از همنوردان گروه، آقای سیدحمید تیموری مثل صعود دو سال قبل در اقدامی شگفت انگیز علیرغم سرد بودن آب دریاچه سبلان و سردی هوا در این دریاچه شنا کردند که تشویق اعضای گروه و سایر کوهنوردانی که به این قله صعود کرده بودند را به دنبال داشت.

ساعت 10:15 مسیر برگشت به پناهگاه با انتخاب از مسیرخوب و پاکوب با برنامه ریزی و آماگی خوب گروه، به موقع ساعت 13:30 به پناهگاه رسیدیم. حدود نیم ساعت در پناهگاه با آماده کردن وسایل و تجهیزات و تعویض لباس ساعت 14 با چند دستگاه لندرور به منطقه شابیل حرکت کردیم و سپس ساعت 15 همه همنوردان گروه با مینی بوس به سمت اردبیل و در ادامه گیلان و شهرستان رودبار حرکت کردیم و در مسیر برگشت مثل روز قبل در شهر لاهرود پس از صرف نهار به مسیر برگشت ادامه دادیم و در شهر اردبیل یک از همنوردان پیشنهاد خرید سوغاتی از جمله عسل و… دادند که نیم ساعت در این شهر توقف داشتیم و یکی از همنوردان مهمان و از دوستان برخی از اعضای گروه از جمع ما خداحافظی نمودند. درادامه مسیر بازگشت در گردنه حیران آستارا جهت رفع خستگی و نوشیدن چای نیم ساعت توقف داشتیم و ساعت 12 شب به جاده فومن سراوان رسیدیم که دوستان و همنوردان ساکن شهر رشت از گروه خدا حافظی کردند. سرانجام ساعت 1 بامداد روز شنبه مورخه 29 تیر به رستم آباد و توتکابن رسیدیم.
با تشکر از زحمت های فراوان سرپرست برنامه، سرقدم، عقب دار، مسئول فنی و تک تک همنوردان ارجمند در در برگزاری هر چه بهتر این صعود نقش موثری ایفاء نمودند.
جای دوستانی که نبودند واقعا خالی بود و آرزو می کنیم همه کوهنوردان، عظمت و شکوه سبلان را از نزدیک مشاهده کنند که بسیار دیدنی و ارزشمند است.
صد شکر و سپاس برای خالق این عظمت و برای سلامتی که به ما اعطا کرده برای دیدن اعجازهای باشکوه قدرتش
خدا رو شکر که یک برنامه دیگر در کنار همنوردان، با موفقیت پایان یافت.