گوشهای ناشنوا و چشم های نابینا
وضعیت امروز شهرستان رودبار حکایت گوش های نا شنوا و چشم های نابینا برخی از مسئولین است .
اگر به برخی عزیزان بر نخورد از معضل بیکاری و تعطیلی کارخانجات و مهاجرت گسترده از شهرستان گرفته تا چاله چوله های کف خیابان و آسفالتهای نامناسب در گوشه کنار شهرستان و همین عوارضی خودمان همه و همه حکایت از یک بی تدبیری در مدیریت دیروز و امروز شهرستان دارد .
بودند و هستند مسئولانی که قول احداث اتوبان توتکابن به دیلمان ، احداث پتروشیمی رودبار ، ایجاد هزار شغل در یک سال ! و ده ها وعده بزرگ را داده بودند که متاسفانه یا وقت پیگیری برایشان به اتمام رسید یا اینکه کارگروه های تلگرامیشان به نتیجه ای نرسید و کارها بر زمین ماند!
فکر کنم ما از اولین شهرستانها در کشور هستیم که عمر آسفالت جاده هایمان یک الی دو سال است و مسئولانمان هر سال روکش آسفالت افتتاح میکنند !
شهر لاهیجان با یک کلوچه ، استخر و یک شیطان کوه بیشترین آمار جذب گردشگر را دارد و از برترین شهرهای گردشگری کشور است و ما با زیتون و بزرگترین یخچال طبیعی کشور (درفک)، نادرترین گل جهان (سوسن چلچراغ)، کهن ترین سکونت گاه بشر در خاور میانه (غار دربند رشی) ، یکی از کهن ترین محوطه های باستانی کشور(مارلیک) ، پلهای تاریخی انبوه و لوشان و ….. هنوز اندر خم یک کوچه ایم !
که جا دارد یک خسته نباشید به مسئولان پر تلاش لاهیجان و یک خسته نباشید به عزیزان پر تلاش شهرستان خودمان در کار گروه های تلگرامی گردشگری و توسعه داشته باشیم !
حکایت ضربالمثل آب در کوزه و ما گرد جهان میگردیم هم برای ما رودباری ها صدق میکند وقتی دو سد بزرگ استان در شهرستان ما است و شهرهای ما تشنه آب شرب مناسب و کافی هستند آب شرب از شهر بیجار رودبار به انزلی و لنگرود ، سیاهکل ، سنگر و … خواهد رفت و رستم آبادی های عزیز همچنان درگیر آب شرب رنگی (نه نامناسب) هستند !
به گفته کارشناسان بیش از هفتاد درصد معادن گیلان در رودبار است اما سود ما از این معادن گرد و خاک ، خطرات زیست محیطی و جانی در برخورد با ماشینآلات و معضلات آن است و سود کلانش در جیب عده ای !!
این ماجرای عجیب شهرستان رودبار است که در ذهن ها این سوال را تداعی میکند ، چرا با وجود این همه داشته هنوز با کمبود ها و محرومیت ها روبرو هستیم ؟
این تنها در سایه بی تدبیری عده ای بی مسئولیت بوجود آمده است که نه تنها توان مدیریت را نداشته اند بلکه با به حاشیه بردن شهرستان و پرداختن به فعالیتهای سیاسی و انتصاب های غلط و نابجا و فرصت ندادن به نخبگان و افراد شایسته شهرستانی مملو از مواهب الهی و خدادادی را به این وضعیت درآورده اند آنهایی که نه گوششان شنوا بود و نه چشمشان بینا
جمله پایانی : میتوان رودباری با کمترین آمار بیکاری داشت اما با تلاش و مدیرانی جهادی ، میتوان شهرستانی آباد داشت با بهره گیری از نیروی کارآمد و عمل نه با افراد غیر متخصص و با کار گروه های فضای مجازی .
به امید شهرستانی آباد
ادامه دارد …..
✍ مجید سمیعی فعال رسانه