دو یادداشت فعال اجتماعی و شهروند جیرنده ای در یک قاب

نقد منصفانه ، مسولیت پذیری فردی و اجتماعی با گذراندن واحد خودآگاهی

نقد منصفانه ، انتقاد ، پیشنهاد و ارائه راهکار به مدیریت شهری جیرنده عمارلو

درفک خبر؛ مسولیت پذیری در اخلاق اداری و زندگی شخصی و جامعه اصل مبنایی است به گونه ای که هر نوع بی مسولیتی به مفهوم بیرون شدن از مسیر درست و گام نهادن در کجی ها و ناراستی هاست.اگر به شرایط حال حاضر کشور نگاه عمیق تری داشته باشیم موضوعات و اساسا پایه های مشکلات نه تنها در نحوه مدیریت و شیوه اجرا وتفکرات جناحی حاصل بی تدبیری است بلکه مولفه های مهمتری در این ناترازی نقش دارند.عدم مسولیت پذیری اجتماعی وجدان درونی و بیرونی و‌عدم خود کنترلی از عوامل وابسته به این تئوری میباشد.این موارد مانع از پیشرفت و توسعه فرد و بسط ان در گروه و جامعه میباشد.استفاده درست از سرمایه های اجتماعی هر جامعه که از ان به عنوان منابع انسانی تعریف میکنیم در شرایط اموزش و تعلیم و تحلیل علمی شناخت مشکل ایجاد راه حل علمی و مولفه های زیاد دیگر ضامن برون رفت از این مشکلات میباشد.حال باید از به این پرسش پاسخ دهیم که توانسته ایم از این ظرفیتها استفاده مطلوبتری داشته باشیم برای نسل امروز امیدواری و اینده ای متصور است ایا بذری برای نسل اینده کاشته ایم.دنیای فعلی ما ریشه در موضوعی بنام کپی پیس خلاصه شده که چه مطلبی را از جای به جای دیگر و از شخصی برای اشخاص دیگر بازگو نماییم تا شاید بتوانیم نمره قابل قبولی را در زین اطرافیان کسب نماییم.اینجاست که چند وظیفه ذاتی از وجدان درونی و بیرونی خودنمایی میکند.اکر به انصاف اعتدال شریعت طریقت سخن بگوییم رفتار کنیم سکوت کنیم حق مطلب ادا نمودیم و اگر به مصلحت سود زیان خود بنگریم که دیگر جای برای سخن نمی‌ماند.بنا به اقتضاعات اداره کشور گوشه ای از این قضاوتها و تصمیات در دست نهاد های مهم نظارتی و امنیتی میباشد که قضاوت توده جامعه را از یک جامعه اسلامی و انسانی مطرح و نشان میدهد که این وجدان پذیری یک اعتماد سازی بین دولت و ملت را نشان میدهد.گاها برداشت ها و اطلاعات نادرست و شاید سلیقه ای خدشه به این اعتماد وارد میکند و در نقطه مقابل هم رافت گذشت این بنیان را مستحکم مینماید.متاسفانه نگاههای سیاسی در کشور در طول سالهای بعد از انقلاب نه تنها عامل وفاق و همدلی رافت در بین سیاسیون نشده بلکه ماحصل این جدال خودخواهی خودشیفتگی عامل انزجار و دوری بین مردم و حاکمیت گردیده است.چه بسا که توصیه بزرگان دلسوزان در هر سطح و دیدگاهی میتواند گره گشا باشد و در جابجایی نیروهای فعال اجتماعی اصل را تخصص تعهد ایمان وجدان و کار برای رضای مردم مبنا باشد که متاسفانه رانت تخلف لشکر کشی های سیاسی امید به زندگی امید به اصلاح امور در اینده این کشور را که وجب به وجب عمران ابادانی این خاک نتیجه حاصل زحمات دلسوزان و خون به ناحق ریخته این جوانان بوده است را با چالش مواجه نموده است.اکر مبنا و تفکراتی را بنام اصلاح طلبی عنوان میکنیم ریشه در جریان نفوذ براندازی اخلال در نظم امورات مردم اشاره نمیکنیم بلکه به دینداری عدالت به اینده روشن به تصمیات کارشناسی به دعوت از نخبگان به شایسته سالاری به اعتماد از دست رفته به دفاع از خونهای به ناحق ریخته به جلوگیری از تصمیات هیجانی و سلیقه ای به هم افزایی به مهربانی به وجدان درونی بیرونی به مسولیت پذیری به اصلاح ساختار به عمران ابادانی به پیشرفت به هر انچه که اجماعی و پیشنهادی را برای برون رفت از وضعیت نابسامان اقتصادی و فروپاشی اجتماعی و منجر میشود را منظور نظر داریم که ریشه این مشکلات و برون رفت را باید در درون جستجو کرد.از نگاهای تنگ نظرانه عبور کنیم به شرح وظایف تقسیم وظایف عدم تداخل در امورات بپردازیم از نگاه های امنیتی فاصله بگیریم و به سوی اعتماد ارامش توسعه فردی گام برداریم.به ارزیابی عملکرد مدیران کارمندان کارگران صنعتگران و حتی ارکان های مهم امنیتی از باب انصاف نگاه کنیم و در مقابل اشتباهات متولیان انها را پاسخگو بدانیم.برای اعتلای ایران عزیز از خودمان شروع کنیم در جامعه ای که متاسفانه سلامت روان ما از سبک رانندگی و خشونت های خیابانی و ناهنجاری های اجتماعی و بزهکاری متعدد تهدیدی جدی برای اینده این کشور میباشد رو وظیفه همگانی بدانیم.لازمه ارتقاع فرهنگ عمومی مثبت ابتدا توسعه فردی و خود اگاهی است اما پیش نیاز خوداگاهی اموزش در تمامی سطوح از جانب حاکمیت و دولت است.امیدواریم اموزش و پرورش و دانشگاه های کشور در مسیر توسعه علمی اخلاقی باشند تا مدرک گرایی.و جایگاه معلمین را انچنا رفیع شایسته بدانیم تا همه افراد جامعه در لوای اموزش اخلاق صحیح به ارجعیت و کمال دست پیدا کنند.امید ان داریم مجموعه حاکمیت و دولتمردان با اصلاح جدی تر در نحوه تصمیگیری و عقلانیت قوی و استفاده از همه ظرفیتها برای ایران بخاطر ایران و برای اینده این خاک مقدس و دوست‌داشتنی تکامی توان خود را بکار گیرند تا دیگر شاهد مهاجرت نخبگان و فرهیختگان نباشیم.

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

به امیداینده روشن و ایرانی اباد

با عرض سلام احترام و تبریک سال نو به مجموعه محترم شورای اسلامی شهر
امیدوارم سال پیش رو را بر اساس مدیریت صحیح اولویت نیازها مردم و نقاط کم برخوردار برنامه ریزی نمایید.اما تا به اینجا بنظر این بنده که تجربه یک دهه فعالیت در امورات اجتماعی از جمله شورا اسلامی شهر و شهرداری فعالیتهای مدنی داشتم کارنامه قابل قبولی داشتید.اما ذکر چند نکته که بسیار مهم میباشد را لازم دانستم محضرتان عرض نماییم.امروزه در عصر تعاملات و دوری از تعصبات استفاده از خرد جمعی و مشارکت مردم در سرنوشت خودشان از اصول دقیق مدیریت میباشد چرا که ضریب خطا در تصمیات جمعی و شنیدن آن و انتخاب بهترین راه هزینه های کمتری دارد.متاسفانه در دوره فعلی چندین ابهام و اشکال در مدیریت شهری نمایان تر است.ابتدا اینکه ایا تا به امروز منابعی را برای درامد شهرداری تعریف نموده اید جز منابعی که در گذشته وجود داشت.ایا از نظرات مردم یا از ظرفیتهای بومی خارج از شهر استفاده نموده اید.ایا شما که از جانب مردم برگزیده شده اید جهت روشن نمودن ابهامات و مشکلاتی مردم توضیحات رو در صحن علنی و با حضور مردم برگزار نموده اید.از ایجاد ارتباط با مدیران استانی کشوری و توزیع اعتبارات و و هر انچه که به سرمایه این شهر سازمان اضافه میکند اورده ای داشته اید؟ایا فکر نکرده اید که شورای شهر در شهرداری خلاصه نشده و پیگیری موضوعات مهم از جمله تکمیل ساختمان تسهیلات زایمانی شهر که نقطه امید برای روستاهای همجوار بود و مدتهای زیادی بر اثر بی‌تدبیری مجموعه علوم پزشکی تخریب و دیگر اصلاح نشد ساخته نشد داشته اید.ایا شورای شهر باید محل خدمت برای دوستان باشد یا محل تایید شخصیت اجتماعی.ایا در مورد نمازخانه و سرویس بهداشتی عمومی ورودی شهر که از بناهای بلاتکلیف و بی‌تدبیری میراث فرهنگی میباشد را مطالبه گری نموده اید.وضعبت اسفناک درمانگاه جیرنده که هر از گاهی با از دست دادن عزیزانی مورد بی‌مهری میباشد رو شاهد نیستید.از مدیرانی پروازی این شهر که از جایگاه های اجتماعی برخوردارند اما اقامت با خانواده محترمشان را کسر شان میدانند را به مدیران بالادست گلایه نمودیه اید.ایا اینکه در مورد باز پس گیری زمینهای هبه شده بزرگواران در شهرک صنعتی که اشخاصی جهت اشتغال ان را از شهرداری دریافت و بنام خود سند زده و هیچ‌گونه فعالیتی ندارند را پیگیر بوده اید.ایا در مجموعه شهری از مدیران دلسوز بومی که با تمام توان در خدمت مردم هستند قدردانی نمودید نمونه بارز اینکه در ایام تعطیل با کمترین تنش ابی مواجهه بودیم و با استقرار ۲۹ سال از تاسیس اداره اب هنوز دوستان ما بدون وسیله نقلیه اداری و با نقلیه شخصی پیگیر امورات اداری هستن گلایه مطالبه گری نمودید.اینکه دستگاه متولی (سازمان شهرداری)به وظیفه ذاتی خود عمل میکند نیاز به تقدیر نیست چون مردم در مقام تشخیص میباشند نه اینکه دستهای الوده در درون سازمان برای نمایش کارهای عوامانه بفکر فریب افکار عمومی هستند..اینکه بنا به تشخیص در مورد تخلفات سهوی صورت گرفته این حق را داشته اید که تصمیم درست تری را برای انتخاب مدیریت شهری اتخاذ فرمایید اما جذب مجددافرادی بدون رعایت تشریفات در واحدهای اداری و عمرانی با میل و سلیقه فکر نمیکنید جای ابهام و سوال دارد.لطفا دوستان طوری رفتار نکنند که به فهم شعور ما توهین شود استقرار پزشک مهمان رو برای تسهیل مردم در درمان و تشخیص استفاذه نمایید نه برای جذب مشتری.دوستان محترم شورای شهر شهرداری محل خدمت عمومی میباشد اجازه نفوذ افکار سلیقه ای و تصمیات شخصی بعضی افراد امتحان پس داده را ندهید.اموال شهرداری اموال عمومی و بیت المال است نه اموال شخصی.ما حق داریم که مطالبه گر باشیم.امیدواریم تعامل بهتری برای امتیار گرفتن برای شهرداشته باشید.حداقل توقعی که خانواده های مصیبت دیده در ایام نو عید قبل از سال جدید داشتن حضور همه اعضای محترم و عرض تسلیت و حتی ارائه شرحی از زحمات وظایف شما بود که متاسفانه عدم حضور شما بسیار جای تاسف داشت.شورای شهر را به فرد نمی‌شناسند به جمع خرد جمعی می‌شناسند.امیدواریم در ادامه راه تصمیات درست و مثبتی را اتخاذ فرمایید.در اخر اشاره میکنم به فرمایش حضرت امیر که میفرمایید هیچ کارگزاری نمیتواند هرگونه که خواست با مردم رفتار کند و خود نیز باید پاسخگو باشد تا جایی که حضرت در نامه خود به عبدالله بن عباس کارگزار خود در بصره چنین نوشت :در انچه بر زبان و دست تو جاری میگردد خوب باشد یا بد کار به مدارا کن که من و تو در آن شریک هستیم.