امروز:
پنج شنبه, ۱ خرداد , ۱۴۰۴ -
-
Thursday, 22 May , 2025
با وعده های محقق نشده بد جوری سرمان کلاه رفته است/معیار عملکرد نمایندگان و مدیران نباید عکسهای سلفی با پروژه های آسفالت معابر شهرداری و دهیاری ها و امور اجرایی معمول ادارت دولتی باشد/عالی ترین کرسی اجرایی و تصمیم گیری شهرستان ما میدان آزمون و خطای مسئولین استانی است شهرستان رودبار در حالی وارد سال […]
شهرستان رودبار در حالی وارد سال ۱۴۰۴ شده که علیرغم تلاشهای صورت گرفته بسیاری از ابر مشکلات آن همچنان به قوت خود باقیست، مهمترین دلیل آن سوای فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم های ظالمانه، وجود برخی مدیران ضعیف و غیر متخصص در رأس ادارات، عدم هماهنگی بین دستگاهها، وعده های عمل نشده نمایندگان، ناتوانی در ایجاد بسترهای سرمایه گذاری و در مرحله بعد نوع نگرش استان به این شهرستان است.
درفک خبر/ شهرستان رودبار وسیع ترین شهرستان و دروازه ورود به گیلان است، بیشترین تنوع قومی را دارد، پوشش گیاهی متنوع، آب و هوای مناسب و در کنار اینها ظرفیت عظیمی از منابع طبیعی مانند کوه و جنگل و مرتع، رودخانه و معادن را نیز در خود دارد، در حوزه فرهنگ و تاریخ قدمتی بیش از همه شهرهای گیلان و بیشترین آثار ملی ثبت شده را دارد، با همه اینها بدلایل مختلف که بخشی در بالا گفته شد بنظر از آنچه باید فاصله زیادی دارد،
زلزله سال ۶۹ با همه خسارت های جانگاه انسانی باعث نوسازی چهره شهرها و روستاها شد اما همانقدر باعث رکود اقتصادی و ویرانی مراکز مهم صنعتی و کارخانجات آن همینطور فرار سرمایه های خرد و کلان به شهرهای دیگر شد، علیرغم وعده های فراوان با گذشت ۳۵ سال از زلزله هیچ تلاش مؤثری برای احیای مجدد مراکز صنعتی در رودبار بعمل نیآمد.
عبور اتوبان به جای آنکه یک فرصت برای رشد منطقه باشد عملا به یک تهدید تبدیل شده و باعث نابودی اقتصاد و بازار شهرهای مهم آن از جمله رستم آباد، منجیل و لوشان شد، ما هیچ برنامه ای برای جلوگیری از رکود اقتصادی چهار شهر حاشیه اتوبان نداشتیم، حتی در جانمایی عوارضی هم نتوانستیم از حق این مردم دفاع کنیم، کسبه و بازاریان بیشترین آسیب را دیدند، در استان هیچ مسئولی از حق آنها دفاع نکرد حتی وقتی استاندار گیلان یک رودباری بود باز هم کاری از پیش نرفت.
روستائیان رودباری ساکن بلوکات تنها شهروندان ایرانی هستند که برای تردد بین روستاها و مزارع خود باید عوارضی( بخوانید پول زور) پرداخت کنند! متولیان میگویند رودباری ها از جاده قدیم تردد کنند، جاده ای که فاقد آسفالت مناسب و حتی استاندارهای ابتدایی بوده و بوی خون می دهد، همین چند روز گذشته سقوط سنگ پنجاه تنی باعث مسدود شدن جاده حد فاصل گنجه و جوبن شد، واضح است که انفجارهای معدنی در معادن اطراف باعث سست شدن عناصر کوهی شده، تاکنون به ناحق میلیاردها تومان از مردم رودبار عوارضی اخذ شده است
در حالی که در بالا دست رودبار سد منجیل و در پایین دست سد تاریک و در اطراف سدهای شهربیجار و سد دیورش در حال بهره برداری و راه اندازی هستند تقریبا همه شهرها، بخش ها و روستاهای ما مشکل آب شرب دارند، در خرداد ۱۴۰۲ گفته شد رئیس مجلس ۳۰۰ میلیارد تومان اعتبار آب شرب به رودبار تخصیص داده امری که تاکنون نه قالیباف آن را تأیید کرده و نه خبرگزاری مجلس، بیش از بیست ماه از آن وعده تبلیغاتی می گذرد و از آن پول هزار تومان هم وارد رودبار نشده که اگر می شد مشکل آب همه شهرها و روستاهای ما تا انقلاب مهدی(ع)حل شده بود.
از جمله مشکلات دیگر در شهرستان رودبار بهره برداری غیر اصولی و خارج از دایره مجوزها توسط مافیای معدن و صدور مجوزهای فله ای از بستر رودخانه است، در دوره فرماندار سابق و در کمتر از یک ماه فقط پنج مجوز برداشت رودخانه ای برای یک معدن دار نور چشمی صادر شده این یعنی دست کم ۵۰ میلیارد تومان رانت از منابع عمومی مردم شهرستان رودبار.
اراده ای لازم برای مبارزه با زیاده خواهی معدن داران وجود ندارد، همیشه نمی شود فقط از دادستان محترم خواست به جای مردم وارد دعوا شود، ترک فعل برخی مسئولین برای مردم مصیبت است، برخی از این معادن اکوسیستم منطقه و محیط زیست را با مشکلات زیادی مواجه کرده اند، روستای خرشک، گنجه و جوبن و شهر توتکابن نمونه هایی از آن هستند، فقط اگر مالیات این معادن واقعی اخذ و صرف توسعه شهرستان شود چند برابر بودجه عمرانی دولت در سال است.
معیار عملکرد نمایندگان و مدیران نباید عکسهای سلفی با پروژه های آسفالت معابر شهرداری و دهیاری ها و امور اجرایی معمول ادارت دولتی باشد، معیار عملکرد باید وعده های انتخابات باشد، احیای کارخانجات گروه امیر منصور آریا، راه اندازی کارخانجات چرم و کفش گنجه، معدن سنگرود، کمک به احیای شهرکهای صنعتی، بازسازی خرشک، پروژه های آب شرب سالم، ریشه کنی آفت مگس زیتون، تامین آب کشاورزی باغات و مزارع مردم، تضمین منافع کسبه و بازار زیتون، نظارت بر فعالیت معادن و جلوگیری از تخریب محیط زیست، احیای اقتصاد شهرهای مهم در حاشیه اتوبان، خاطر جمع کردن مردم در خصوص جلوگیری از ورود زباله استان به رودبار، رسیدگی به وضعیت آموزش در شهرها و بخشها مخصوصا مدارس دخترانه، کمک به ایجاد مراکز فرهنگی ورزشی و جلوگیری از آسیب های اجتماعی، حمایت از سرمایه گذاری در حوزه صنعت، کشاورزی، گردشگری و توریسم و بسیاری دیگر از جمله کارهای معطل مانده در شهرستان هستند،
تراز عملکرد نماینده و دیگر مسئولان باید حل و فصل چالشهای اصلی رودبار باشد، مردم و رسانه های مستقل باید حواسشان باشد که سطح مطالبات عمومی نباید تنزل پیدا کند و افکار عمومی نباید منحرف شوند. اگر از مردم بپرسید خواهند گفت برای حل این چالشها وعده زیاد شنیده اند، عمل کم دیده اند،
در حالی که طی ده سال گذشته در استانهای مختلف صدها بلکه هزاران هکتار باغ زیتون احداث و هزاران تن محصول زیتون برداشت شد ما هیچ برنامه اصولی برای ریشه کنی آفت مگس زیتون نداشتیم، مرکزیت زیتون را هم با غفلت و بی توجهی از دست دادیم، در این سالها مقایسه کنید صومعه سرا را که علاوه بر چای و برنج و ابریشم از صنایع دستی گرفته تا تولید نیشکر و زعفران و صنوبر صنعتی را هم تجربه کرده.
با پوزش از خوانندگان محترم، باتوجه به اینکه یادداشت فوق طولانی بود اما به زعم نگارنده در برگیرنده مشکلات اصلی حل نشده در شهرستان رودبار طی سالیان گذشته است که مردم شهرها و روستاهای ما هر روزه با آن دست و پنجه نرم می کنند،نگارنده از نقد و نظر خوانندگان محترم اسنقبال مینماید ما را از نظرات و پیشنهاداتتان محروم نکنید
