نگاهی به سفر دکتر صالحی امیری وزیر میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری دولت وفاق ملی  به شهرستان رودبار

درفک خبر/ احساس “غرور” و “نگاه از بالا” گویا برای برخی مسئولین شهرستان ما تمامی ندارد، هر بار هم هزینه این رفتارها از جیب مردم‌ پرداخت‌ می شود‌، گوشه ای از این ناترازی رفتاری را می توان در سفر روز گذشته وزیر میراث‌ فرهنگی و‌ گردشگری به رودبار شاهد بود، سفری که می توانست در حوزه زیرساخت های توسعه صنعت گردشگری و فرهنگی دستاوردهای قابل توجهی برای رودبار داشته باشد با کج سلیقگی و برخی اختلافات سطحی در حد افتتاح دو مرکز اقامتی بخش خصوصی و افتتاح چند باره موزه میراث فرهنگی رودبار به پایان رسید، سفری که ظاهرا بنام ‌رودبار بود اما به کام لنگرود و نماینده آن یعنی لاهوتی تمام شد.

در حالی که گفته می شود دلیل قهر و عدم همراهی برخی مسئولین ارشد شهرستان ما در همراهی با وزیر و‌ عوامل دولت این‌ بوده که چرا در بنر تبلیغاتی عکس آنها زیر عکس وزیر و استاندار چاپ شده برخی از مردم و تحلیل گران محلی اما این رفتارها را در راستای تضعیف دولت پزشکیان و‌ برخی دیگر آن را نتیجه خود بزرگ بینی “خادمان مردم”ارزیابی می کنند، البته خیلی هم‌ فرقی نمی کرد وقتی چنین مواقعی دست ما این همه خالی و برنامه ای برای توسعه زیر ساخت های این صنعت نداریم، اگر رئیس جمهور هم به رودبار آمده بود وضع همین بود، یک‌ شبه هم‌ نمیشود طرح‌های توسعه زیر ساختی نوشت و به خورد وزیر داد، اینها نیاز به مدیران و مسئولین متخصص و کاردان در حوزه های خودش دارد که‌ از قبل چالش ها و‌ فرصت ها را شناخته و برای آن برنامه داشته باشند، وقتی در انتخاب مدیران نگاه رفاقتی و حامی پروری باشد و اصل تفکیک قوا هم نادیده انگاشته شود نمی توان انتظار معجزه داشت.

صالحی امیری قبل اینکه به رودبار بیاید لنگرود لنگرود رفت، جایی که لاهوتی نماینده آن‌ است، او‌ آنقدر باهوش است که قدر چنین فرصت هایی را بداند، لاهوتی قهر نکرد و نگفت که چرا عکس من زیر عکس وزیر و استاندار چاپ‌ شده؟! تا پای پله هواپیما در فرودکاه به استقبال وزیر آمد، او‌ را با خود به لنگرود برد‌، فاز اول زیر ساخت های دهکده گردشگری و تفریحی چمخاله را با بودجه هزار میلیارد تومان از جیب دولت افتتاح کرد و در طرح توسعه آن دست کم پنج هزار میلیارد تومان در کاسه وزیر گذاشت، کار نماینده همین است. تمام

مقصد دیگر سفر وزیر رودبار بود، جایی که وسیع ترین و متنوع ترین شهرستان گیلان است، از تنوع آب و هوایی گرفته تا تنوع محصولات باغی و‌ کشاورزی حتی تنوع قومیت ها، رودبار را در بین‌ شهرستانهای گیلان متمایز کرده، رودبار بیشترین فهرست آثار ملی تاریخی و ثبت شده را در بین‌شهرهای گیلان دارد، شهرستان ما اگرچه گنجینه ای از هنر و تمدن بشری را در خود جای داده اما شاید بخاطر همین اختلافات کم اهمیت نتوانسته سهم و جایگاه واقعی خود را در استان پیدا کند، بخاطر داشته باشیم در هزاره های کهن و آن موقع که از سرانگشت هنر نیاکان ما نقش و نگار مارلیک پدید آمده بسیاری از مناطق شرق گیلان زیر آب بودند،

جای گله مندی هست که با این همه غنای فرهنگی و تاریخی، همچنین جاذبه های توریستی در میان شهرستان های گیلان کمترین بودجه فرهنگی و گردشگری را داریم، فقدان زیر ساخت های توسعه در حوزه صنعت پر سود توریسم باعث‌شده رودبار که دروازه ورود به گیلان است توقفگاه مناسبی برای گردشگران‌ نباشد،

علیرغم‌ همه ی ادعاهای مطرح‌ شده در باب توسعه شهرستان ما کافی ست مقایسه کنید چند طرحی که روز گذشته با حضور وزیر دولت وفاق در گیلان به بهره برداری رسید، در لنگرود با بیش از هزار میلیارد تومان “بودجه دولتی” فاز اول گردشگری چمخاله افتتاح شد، در رودبار هم دو‌ مجتمع اقامتی گردشگری بخش خصوصی با میلیاردها وام بانکی و وثیقه های سنگین و هزار خون دل صاحبان‌ آنها به بهره برداری رسید،

در هر حال سفر روز گذشته وزیر میراث فرهنگی و گردشگری نشان داد علاوه بر اینکه بین مسئولان شهرستان انسجام لازم وجود ندارد، اصولا برای چنین سفرهایی در حد وزرا و رئیس جمهور هم برنامه ای نداریم، برنامه های توسعه زیر ساخت ها در رودبار باید اولویت اصلی مسئولان در حوزه کاری شان باشد، نباید هر موضوع کم اهمیتی اسباب قهر و‌ تفرق شود. روز گذشته پیدا و پنهان این اختلاف آنقدر تابلو و عیان بود که در هر قهوه خانه ای حرف آن بود و هیچ توجیهی در این خصوص برای مردم پذیرفته نیست،

در هر حال بنظر می رسد رودبار نتوانست از این فرصتی که در اختیار داشت به مانند لاهوتی لنگرود بهره ای ببرد، امید است این فرصت سوزی ها روزی تمام شوند و رودبار به جایگاهی که حقش هست در گیلان و کشور دست پیدا کند.