درفک خبر/ علل فردی، آموزشی و مدل تربیتی خانواده ها می‌تواند باعث بروز رفتارهایی از قبیل بهانه گرفتن کودکان و جیغ و دادکردن آنها شود.

بهانه گیری کودکان می‌تواند ناشی از عدم توانایی آنها در بیان احساسات و انتظاراتشان باشد. زیرا کودکان کلماتی که والدینشان به آنها می‌گویند را به خوبی در ک می‌کنند ولی گاهی نمی توانند انتظارات خودشان را به صورت کامل بیان کنند تا مخاطب به خوبی متوجه شود. برای همین شروع به جیغ زدن می‌کنند.

گاهی می‌تواند ناشی از خستگی کودک باشد. کودکان در طول شبانه روز ساعات زیادی را مشغول بازی کردن هستند ممکن است از خستگی بازی، شروع به بهانه گرفتن کنند.

از دیگر علل بهانه گرفتن می‌تواند ناکامی باشد. تصور کنید به فرزند خود قول داده اید که هنگام بازگشت به خانه برای او یک بستنی بخرید. او مشتاقانه منتظر رسیدن شما به خانه و دریافت بستنی است اما زمانی که وارد خانه می‌شوید،شما برای او یک پفک خریده اید، عدم رسیدن به خواسته اش باعث ایجاد حس ناکامی در او شده و بهانه گیری کودک شروع می‌شود.

ناراحتی از پیروی کردن دستورات والدین می‌تواند یکی دیگر از علل بهانه گرفتن کودک باشد و به گونه ای زمینه ساز بروز لجبازی با والدین را فراهم کند. در این حالت توجه کنید که کودک میزان قدرت کنترل شده را تجربه کند و به او بین دو گزینه حق انتخاب دهند. برای آنکه کودک میزان قدرت کنترل شده را تجربه کند به او بین دو گزینه حق انتخاب دهند.مثلا برای آنکه کودک اتاق خودش را تمیز کند به او بگویید الان اتاقت را تمیز می‌کنی یا ده دقیقه دیگر؟

نوع رفتار و برخورد والدین با کودک در هنگام بهانه گیری او

موقعیت را ترک کنید:

زمانی که کودک شما عصبانی است، فقط صدای خودش را می‌شنود و فقط توقع دارد که خودش در همان لحظه تنها غر زننده باشد و کسی دیگر به نوبه ای ادای او را درنیاورد. در این هنگام بهتراست محل حضور کودک را ترک کنید و سکوت کنید. پس از آرام شدن کودک به محل بازگردید و او را در آغوش بگیرید و در مورد بهانه گیرش با او صحبت کنید.

مهربان باشید:

یاد بگیرید همیشه و در هر لحظه با کودک خود مهربان باشید. در این صورت زمانی که کودک بهانه می‌گیرد محبت شما نسبت به او واقعی تر خواهد بود.

باج ندهید:

درست است که خستگی و فشار کاری شمارا کلافه کرده است و تحمل شنیدن بهانه های کودک را ندارید اما برای ساکت کردن او به هر وسیله ای چنگ نزنید. هرچیزی که می‌خواهد را فوری به او ندهید و به او نگویید”باشه فقط غر نزن” این به او نشان می‌دهد که به ابزار بسیار موثری دست یافته است . پس دفعه بعد با شدت و استقامت بیشتری بهانه گیری ‌می‌کند.

مدیریت احساسات را به فرزندتان آموزش دهید:

تکنیک های تنفس عمیق و آرام کردن خود را به کودکتان یاد دهید تا به هنگام عصبانیت و قبل از بروز جیغ و داد آن را کنترل کند. این همان تکنیکی است که به جای باج دادن باید به فرزندتان آموزش دهید.

صبوری را به فرزندتان آموزش دهید:

برای این کار باید از دو سالگی شروع کرده باشید اما برای آموزش صبوری هیچ وقت دیر نیست،وقتی فرزندتان از شما بستنی می‌خواهد، به او بگویید صبر کن تا اول دست هایم را بشویم. وقتی می‌خواهید برایش اسباب بازی بخرید، به او بگویید که صبر کند تا شما اول ماه حقوق بگیرید یا جمع امتیازهایش به رقم مشخص برسد. بدین ترتیب در مقابل بهانه گیری کودک همیشه می‌توانید سلاح صبوری را استفاده کنید.

توجه داشته باشید: که زمانی با نق زدن کودکتان مواجه می‌شوید، بدانید او در آن زمان نیاز دارد یک کودک دیگر در مقابل او قرار گیرد نه یک بزرگسال با انگشت اشاره و صورتی اخمو.

هنر آنجا است که در دوره کودکی فرزند، والدین نیز کودکانه رفتار کنند.

تهیه وتنظیم:سمیه آشنایی کارشناسی ارشد روانشناسی مشاور کلانتری ۱۱خمام