بیش از سه دهه از حادثه زلزله در شهرستان رودبار میگذرد، گرچه هنوز هم بار خاطرات تلخ آن دوران بر دوش بسیاری از ما سنگینی میکند با همه ی اینها افرادی هم بودند که در آن روزهای سخت با احساس نوع دوستی در کنار مردم ماندند، خاطره های خوب آفریدند و تلاش کردند تا از رنج و آلام آنها بکاهند،
“دکتر محسن تدین فر” متخصص جراحی عمومی یکی از آنها بود، متانتی در طبعش موکد، بزرگزاده و برخوردار از شرافت و فضیلت، بلند بالا با قامتی افراشته چون سرو، آمده بود مرحمی باشد برای زخمی های زلزله، برای بیماران بی پناه، شاید آنروزها مهمترین نیاز ما همان بود که خدا برایمان فرستاد.
کار بیمارستان چوبی پیش ساخته توسط آلمان ها به پایان رسیده اما همچنان امکانات برای درمان سیل عظیم بیماران و زخمی ها کم بود و ناچیز، بدتر آنکه در آن شرایط هیچ پزشک جراحی حاضر نبود در چنین محیط نا امنی پا به رودبار بگذارد، پس لرزه های شدید امان از مردم بریده بود، “دکتر تدین فر” همان موقع از انگلیس به ایران آمده بود، خودش میگوید دوران زلزله در مسیرش پیرمرد رودباری را سوار میکند، پیرمرد از او میخواهد از بیمارستان چوبی رودبار دیدن کند، برای اینکه دل پیرمرد را نشکند می پذیرد، بعدها گفت وقتی حال و روز مردم را دیدم عهد کردم دو ماه را بمانم و خدمت کنم، دو ماه شد شش ماه و شش ماه شد یکسال و یکسال شد ده سال
دکتر همه ی این سالها را داوطلبانه رودبار ماند، او دیگر یک شهروند رودباری بود که با آنها زندگی میکرد، پیر و جوان دکتر را میشناختند، از رفته گر محل تا بقال سر کوچه، از امام جمعه و شهردار و فرماندار همه هوادار دکتر بودند، دستانش شفابخش بود، امیدها در دل زنده میکرد تا جائی که از رشت و شهرهای اطراف هم برای عمل جراحی به رودبار میآمدند، بیاد دارم هر روز کله صبح با روپوش سبز بلندی وارد اتاق عمل میشد و تا پاسی از شب پشت سر هم عمل میکرد، تا آماده سازی اتاق عمل بعدی آنتراکت او یک پاکت ساندیس بود و یک نخ سیگار وینستون و چند دقیقه قدم زدن در حیاط بیمارستان و دوباره اتاق عمل، دوباره بیمار، دوباره تیغ و درفش
بعدها که از رودبار رفت بررسی پرونده بیماران نشان داد در طول ده سال حضورش در رودبار ۹۷۰۰ عمل جراحی ریز و درشت انجام داده ، این حجم از فعالیت یک پزشک جراح در یک شهرستان در نوع خود هنوز هم رکورد بحساب میآید، تمامی این عمل ها برای بیماران با تعرفه دولتی و بسیاری شان رایگان انجام شده، دکتر بی هیچ توقعی خودش را وقف مردم کرده بود، بسیاری از نزدیکان او میدانند که بخشی از درآمد خود را در این راه به فقرا و نیازمندان میبخشید، از آن موقع سالهای زیادی گذشته اما در تقویم مردم رودبار روز پزشک یادآور خدمات صادقانه او به مردم است،
“دکتر تدین فر” پزشکی بود که به انسانها و به زندگی شان عشق میورزید و هنوز هم بزرگترین هنرش “انسان زیستن” است، دکتر در حال حاضر دوران بازنشستگی اش را طی میکند و در عین حال ارتباطش با مردم رودبار و بزرگان منطقه برقرار است و هرساله در سالگرد زلزله به میان مردم میآید گوئی خودش هم اینجا گمشده ای دارد،
در پایان سالروز تولد طبیب برجسته و دانشمند ایرانی بوعلی سینا را که روز پزشک هم نامگذاری شده به ایشان و به همه پزشکان زحمت کش شهرستان رودبار مخصوصا “دکتر سید رضا مینائی” و “دکتر سید مهران تیموری” که در دوران کرونا خانه نشینی اختیار نکرده و درب مطب شان همیشه به روی بیماران باز بود تبریک و تهنیت عرض میکنم.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق/
ثبت است بر جریده عالم دوام ما/