درفک خبر/اینکه تعطیلات را با کوله باری از بی فرهنگی به پایان برسانیم و طبیعت و محیط زیست کشور را که در این سالها حال و روز خوبی ندارد را با چالش بزرگ و لاینحلی به نام زباله مواجه کنیم توریسم و گردشگری نیست .
این روزها به مناظر طبیعی ، جنگلها و رودخانه ها که می روی با تصویری مملو از آشغالها و پلاستیک های خوراکی ای مواجه می شوی که انسانها آن را مصرف کردهاند .
البته زباله ها تنها یک طرف ماجرا است و بارها دیده شده با بی احتیاطی ها و خاموش نکردن آتش ها که برای طبخ غذا و کباب تهیه می شود طبیعت مان را کباب و به ورطه شعله های آتش و نابودی می کشانند .
از زباله ها و شعله های آتش که بگذریم با بی فرهنگی و بی بند و باری که بسیاری از گردشگران بوجود می آورند چه کنیم ؟
بسیاری از ییلاقات و مناطق جنگلی و توریست پذیر در نقاط روستایی مان واقع شده است ، محلی که روستائیان مان در آن زندگی و به امرار و معاش می پردازند .
آنچه که عیان است اکثر گردشگران عرف و فرهنگی که در روستاها رواج دارد را رعایت نمی کنند و با پوششهای نامناسب و سرو صداهایی که بوجود می آورند این ذهنیت را بوجود می آورند که برای تخریب و آزار و اذیت اهالی منطقه وارد فضای روستایی و ییلاقی می شوند .
در برخی موارد دیده ایم که باغات مردم و محصولاتشان با حضور برخی گردشگران و دست درازی هایشان نابود شده است .
طبیعت و محیط زیستمان چه گناهی کرده است که باید تاوان سنگین بیانضباطی و بیفرهنگی شهروندانش را بپردازد.
اگر صنعت توریسم و گردشگری این است ؟ که با قطع درختان و ریختن زباله و شعله های آتش و بی بند و باری اخلاقی مواجه شویم می خواهیم هرگز نباشد .
صنعتی که متولیانش فکر و چاره ای برای مشکلات پسا گردشگری اش نکنند نباشد بهتر است .
اگر فرهنگ سازی بلد نیستند ، صنعتش را جمع کنند زیرا در صنعتی که حس امنیت و آرامش در آن وجود نداشته باشد ارزشی ندارد