ناگفته های محمد حسین صیادپور؛ خبرنگاری که معلم شد

درب های گفتمان را باز نگاه داریم / جوانان ما می دانند، می فهمند و تصمیم می گیرند./متاسفانه یکی از بدترین آفت های جامعه ما این است که برخی از مسئولین نگاه مالکیتی و از بالا به پایین دارند

M.R.M
تاریخ انتشار: چهارشنبه 13 فوریه 2019 | 09:13 ق.ظ
درب های گفتمان را باز نگاه داریم / جوانان ما می دانند، می فهمند و تصمیم می گیرند./متاسفانه یکی از بدترین آفت های جامعه ما این است که برخی از مسئولین نگاه مالکیتی و از بالا به پایین دارند از روزی که هفته نامه شکوفه های زیتون به عنوان اولین نشریه مکتوب در سال ۱۳۸۳ در شهرستان رودبار منتشر شد تا به امروز که شماره ۷۳۷ هفته نامه به زیر چاپ خواهد رفت، اتفاقات بسیاری در اولین نشریه این شهرستان رقم خورد که هر یک به فراخور و ایام گذشته و پیش روی، قابل […]

از روزی که هفته نامه شکوفه های زیتون به عنوان اولین نشریه مکتوب در سال ۱۳۸۳ در شهرستان رودبار منتشر شد تا به امروز که شماره ۷۳۷ هفته نامه به زیر چاپ خواهد رفت، اتفاقات بسیاری در اولین نشریه این شهرستان رقم خورد که هر یک به فراخور و ایام گذشته و پیش روی، قابل شنیدن و تأمل است. افراد زیادی از نقاط مختلف شهرستان با این هفته نامه همکاری داشته و دارند که در این ۱۴ سال از خود خاطرات زیادی در خصوص شغل خطیر خبرنگاری به جای گذاشته اند.  هر آنچه که بوده نشان از این دارد که هفته نامه شکوفه های زیتون تاریخی برای شهرستان رودبار است و در این مدت منشاء خیرات زیادی برای مردمان نازنین و مهربان این دیار شده است.

 

عنایت ویژه خدواند متعال و نگاه مهربان امام رضا (ع) ، تلاش و همت حاج رضا کاظمی تکلیمی مدیر مسئول توانمند و سخت کوش هفته نامه منجر به این شد که شکوفه های زیتون در این سالها علیرغم همه مضایق ، سختی ها، نامهربانی ها و حتی کم لطفی برخی همچنان در خط مقدم جبهه اطلاع رسانی با سربازان بی ادعای خود به زیر چاپ رفته و امسال پانزدهمین سال انتشار بی وقفه خود را جشن خواهد گرفت.

در این شماره تصمیم گرفتیم گزارش و مصاحبه ای متفاوت داشته باشیم از یکی از تلاشگران جبهه اطلاع رسانی و آگاهی بخشی شهرستان رودبار که سالها به عنوان روزنامه نگار و سردبیر در این هفته نامه مشغول به کار بود و هم اینک علاوه بر شغل روزنامه نگاری در کسوت معلمی در خدمت بهترین نوجوانان این شهرستان در هنرستان شهید احمدی شهربیجار بخش بلوکات شهرستان رودبار به این دانش آموزان در حال تدریس است. مهندس محمد حسین صیادپور؛ در پانزدهمین روز از آذرماه ۱۳۶۷ در رودبار بدنیا آمد، وی دارای مدرک کارشناسی مهندسی تکنولوژی مکانیک خودرو و دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت دولتی گرایش مدیریت سیستم های اطلاعاتMIS ) ) است. صیادپور همچنین فعال سیاسی،  مشاور رییس شورای عالی استان در کمیسیون عمران و توسعه گیلان، فرزند جانباز جنگ تحمیلی و از خانواده ای فرهنگی است.  بدون هیچ تشریفاتی به همراه همکاران در یک روز زمستانی اما توام با آفتاب مهربان به مدرسه شهید احمدی شهربیجار از دهستان بلوکات رفتیم و از نزدیک با محمد حسین صیادپور که در حال درس دادن به دانش آموز پایه دوازدهم بود به گفتگو نشستیم. مهندس صیادپور در حین گفتگوی صمیمی خود با ما از روزهایی گفت که شکوفه های زیتون در حال شکوفا شدن بود، این روزنامه نگار از تلخی ها و شیرینی های شغل خبرنگاری و خاطراتی گفت که هریک در زمان خود دارای اهمیت و ویژگی خاص هستند. این خبرنگار فعال و معلم جوان از سیاست، از کم لطفی ها، از لبخندها، گریه ها و پیروزی های مردم شهرستان رودبار گفت؛ محمد حسین از روزهایی گفت که مردم شهرستان رودبار برای بیان مشکلات خود شکوفه های زیتون را مأمن و مونس خود می دانستند و همچنان نیزاین باور را در خود به یادگار دارند.

او از روزهایی گفت که مسئولین به میان مردم می رفتند و او همچنان از روزهایی گفت که خبرنگاران شکوفه های زیتون شبانه روز برای رساندن صدای مردم به گوش متولیان امر در دل روستاهای دور افتاده درکنار مردم بودند. صیادپور از روزهایی گفت که شاعران، هنرمندان، ورزشکاران، فرهنگیان، شعرا، دانشجویان و بازنشستگان در سالن اجتماعات شکوفه های زیتون جمع می شدند و دل نوشته ها و مطالب خود را برای مردم شهرستان رودبار به دست اندرکاران این هفته نامه وزین می سپردند. این روزنامه نگار از اهمیت شغل خبرنگاری، از مشقت های این شغل، از عدم توجه به خبرنگاران، از حقوق ناکافی، نامناسب و از وضعیت معیشتی خبرنگاران گفت. محمد حسین صیادپور از روزهایی گفت که در تاریخ شهرستان رودبار از تلاش بروبچه های شکوفه های زیتون مطالب ارزشمندی به یادگار ماند که به عنوان تاریخ مکتوب شهرستان رودبار از آنها نام برده می شود.   ماحصل این گفتگو یک و نیم ساعته، از نظر شما خوانندگان همیشه همراه شکوفه های زیتون خواهد گذشت.


معرفی

محمد حسین صیادپور طالقانی؛ در آذر ماه  سال ۶۷ در یک خانواده فرهنگی متولد شدم. مقاطع تحصیلی تا متوسطه را در رودبار گذرانده و در ادامه مسیر تحصیل، مدرک کاردانی و کارشناسی خود را به ترتیب در شهرهای تهران و لاهیجان اخذ نمودم.

سپس به خدمت مقدس سربازی رفتم و پس از آن برای تحصیلات تکمیلی، مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت دولتی از دانشگاه قزوین پشت سر گذاشتم.

سال ۹۴ در آزمون استخدام آموزش و پرورش شرکت نمودم و پس از آزمون ها و مصاحبه های متعدد و موفقیت در آنها، با گذراندن دوره های مهارت آموزشی، به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمدم. از همان ابتدا منطقه شهربیجار را برای ارائه خدمت به بنده معرفی نمودند، من نیز با طیب خاطر پذیرای این مسئولیت پر خیر شدم. با وجود طی مسافت ۱۱۰ کیلومتری به صورت روزانه و حقوق نه چندان مکفی، اما صادقانه می گویم، لبخند شیرین و نگاه مهربان دانش آموزانم را با هیچ چیز در دنیا عوض نمی کنم. در حال حاضر نیز دو پایه یازدهم و دوازدهم در رشته مکانیک خودرو و برق خودرو و البته دروس مدیریت تولید و… را تدریس می کنم. بیش از آنچه در تصورم بود، تدریس در مدارس و خصوصا مدارس روستا لذت بخش ترین است؛ بچه هایی که دل های پاک و ساده ای دارند و کم توقع اند.

در این مدت نیز هر آنچه که در توانم بوده را به این دانش آموزان آموزش داده ام، امیدوارم شاهد موفقیت های روز افزون آن ها و قبولی شان در دانشگاه باشم.

از ورودتان به هفته نامه شکوفه های زیتون بگویید

در خرداد ماه سال ۸۴ همچنانکه دانش آموز مقطع دبیرستان بودم به دعوت دایی عزیزم، حاج رضا کاظمی وارد هفته نامه شکوفه های زیتون شدم. همکاران آن روز های هفته نامه عبارت بودند از: جناب آقایان مجتبی کاظمی، افشین تیموری، شاهین آبزن، خانم ها: مهرانگیز کاظمی، مریم حسن زاده، سمیه سیاری.

آقایان: مهرداد تقی پور، علی نظامدوست، داوود توکلی، علیرضا ابوالفتحی و آقای هانی حجت شمامی هم وکیل هفته نامه بودند. من در پنجاهمین شماره هفته نامه شکوفه های زیتون به جمع بر و بچه های هفته نامه اضافه شدم.

در ابتدا اولین کاری که به من محول شد بدین صورت بود که یک شماره از روزنامه ایران را به من داده و خواستند در ستون ایران و جهان مطالب مهم را جمع آوری کنم. من این کار را انجام می دادم اما در مقابل می دیدم تا چندین شماره مطالبم چاپ نمی شود. در کنار این موضوع رسم بر این بود تازه کارها تا مدت ها کارهای خدماتی از قبیل چای گذاشتن و تهیه نان را انجام می دادند.(با خنده)

حقیقتا در این مسیر افراد زیادی به من کمک کردند آقای آبزن تاثیر زیادی در افزایش مهارت بنده در عکاسی داشتند و آقایان مجتبی کاظمی و آقای تیموری در حوزه خبر نویسی به من کمک شایانی می کردند. حاج رضا کاظمی نیز به بنده درس سیاست و زندگی داد و اخلاقا مدیون این مرد بزرگ هستم، در کنار اینکه دایی بنده هستند به نوعی محرک زندگی من نیز بودند اما هرگز در کار با من تعارف نداشتند و برخی اوقات از این روند بسیار ناراحت می شدم.

حاج رضا کاظمی انسان شریفی هستند، با اینکه قریب به ۵۰ ماه در جبهه های جنگ حضور داشتند  و به مقام جانبازی هم نائل شده اند یکی از بنیان گذاران بسیج و سپاه در شهرستان رودبار بوده اند و حتی ما یک بار از زبان ایشان سخنی در این باره نشنیده ایم، به دلیل گرایش های سیاسی بارها ضربه خوردند اما مسلما زیبایی کار آقای کاظمی اینجاست که اصل نظام را قبول دارند. در واقع حاج رضا همچون نقاشی هستند که تمام ابزار نقاشی را قبول دارند اما برای زیبایی کار و درخشندگی آن، فنون و ابزار دیگری را نیز در نظر دارند.

گاهی اوقات در شهرستان رودبار کم لطفی هایی به ایشان می شود که دل انسان را به درد می آورد با اینکه توان مقابله را دارند اما به خاطر خداوند و انسانیت گذشت می کنند و متاسفانه برخی بسیاری از اوقات رشد سیاسی و اجتماعی خود و حتی ما را به تاخیر و تعویق انداخته اند.

مواجهه مردم با شکوفه های زیتون به عنوان اولین نشریه شهرستان رودبار در سال های ابتدای انتشار چگونه بود؟

۱۴ سال قبل آقای کاظمی تکلیمی با وجود مهیا بودن شرایط برای سرمایه گذاری با سود بیشتر در سایر زمینه ها با هدف کسب سود اخروی پس از راه اندازی موسسه خیریه امام رضا(ع) شهرستان رودبار ویژه ایتام اقدام به افتتاح این نشریه در شهرستان رودبار نمودند. به یاد دارم در زمان احداث ساختمان فعلی برخی بر این نظر بودند که این کار صورت نگیرد چرا که موفقیتی در پی نخواهد داشت، حتی به صورتی که می گفتند: روزنامه چیست؟ مگر کسی روزنامه می خواند؟ با این حال در نهایت با جود تمام مشقات مانند نبود مطالب کافی، دوربین های آنالوگ، کیفیت های پایین سیستم های کامپیوتری و سطح پایین کاغذ این کار آغاز شد.

حوزه خبرنگاری حوزه پر دردسری است به این دلیل که یک خبرنگار با حجم زیادی از اطلاعات و انتقادات روبرو می شود و در این میان باید هم صاحب فکر بود، تجزیه تحلیل نمود، قلم و علم مناسب برای نوشتن داشت و واقعیت ها را به مردم گفت. از نظر من هیچگاه و در هیچ زمانی فضای مجازی قدرت گرفتن فضای مکتوب از بشر را نخواهد داشت، مردم چیزی را قبول می کنند که قابل لمس باشد، هرگاه توانستیم تلگرام، اینستاگرام و… را مکتوب و قابل لمس و باز بینی فیزیکی کنیم به موفقیت رسیده ایم.

همانگونه که رهبر انقلاب فرموده اند: « اسمش فضای مجازی است درحالی که واقعاً فضای حقیقی است»؛ فضا حقیقی است اما چون مکتوب نیست مردم وابستگی لحظه ای به آن دارند. روزنامه و نشریه به این دلیل که وابستگی لحظه ای ندارد استفاده از آن منوط به زمان خاص نیست اما در استفاده از فضای مجازی حتی یک ساعت استفاده نکردن سبب می شود از صدها خبر جا بمانید. به همین دلیل است که فضای مجازی استواری و پایداری فضای مکتوب را ندارد. به نظر من فضای مجازی فضایی است برای روزمرگی انسان ها، چنانکه به اطلاعات روز دسترسی داشته باشند، اما فضای مکتوب فضایی است برای ماندگاری در تاریخ هر جامعه.

به نظر شما چه دلیلی موجب پایداری شکوفه های زیتون در بین مخاطبان خود در شهرستان رودبار بوده است؟

همانگونه که شعار هفته نامه شکوفه های زیتون، عرصه تفاهم، گفتگو و همدلی بیان شده است باید عرض کنم؛ جهان عرصه گفتگو است. در شکوفه های زیتون گفتمان دو طرفه است؛ هر جا اشتباهی کرده ایم جوابیه هم زدیم، اگر جایی کوتاهی کرده ایم عذرخواهی کردیم، اگر نتوانسته ایم در جایی دغدغه های مردم را به گوش مسئولین برسانیم، درصدد جبران برآمده ایم. اینکه شکوفه های زیتون جزئی از سبد کالای فرهنگی خانوار شده است از نظر بنده ابتدا به جهت نیت صادقانه آقای کاظمی، تلاش همکاران عزیزم از ابتدای رویش این درخت تنومند و بعد به دلیل حضور مداوم این هفته نامه در کنار اقشار مختلف مردم است، هر جا دردی احساس می شد همواره حضور شکوفه های زیتون پررنگ بوده و این ها دلایلی بر مانایی این هفته نامه است.

چرا افراد زیادی به این هفته نامه آمدند و سپس از این نشریه رفتند؟ آیا ایراد از آدم ها است و یا ایراد از شکوفه های زیتون بوده است و یا اینکه سرنوشت خیلی ها با آمدن به شکوفه های زیتون دچار تغییر شده است؟

از سال ۸۴ تا به امروز خیلی ها وارد این هفته نامه شده و رفتند. به نظر بنده افرادی که وارد شکوفه های زیتون شدند به واسطه رشد سیاسی و جایگاه اجتماعی که در این مسیر با تلاش خود بدست آوردند توانستند وارد سایر حوزه ها شده و موفقیت هایی کسب نمایند. و شاید یکی از دلایل اصلی که شکوفه های زیتون توانسته جایگاه امروز را در بین مردم داشته باشد این است که توانسته سفیران فرهنگی خوبی را به جامعه تحویل دهد. البته باید این نکته را مد نظر داشت که برای آموزش و پرورش نیروها، هزینه های زیادی متحمل شدیم که در واقع بهتر این بود همکاران از ما جدا نشوند و ایشان را نگهداری کنیم.اما وقتی همکاری رشد می کند  و حتی روی پای خود استوار می ایستد، موجب رضایت قلبی ما نیز می شود.

تا قبل از آمدن نشریات متفاوت به شهرستان رودبار شکوفه های زیتون بنیان گذار بسیاری از اولین ها بود. در نظرسنجی های سیاسی شکوفه های زیتون خصوصا در حوزه انتخابات بررسی ها نشان داده است که ۹۰ درصد نتایج این هفته نامه درست بوده است. این موفقیت ها نشأت گرفته از چیست؟ چه چیزی باعث تاثیر گذاری این هفته نامه بر نتایج انتخابات بوده است؟

شکوفه های زیتون به این دلیل در عرصه انتخابات و تحلیل ها موفق عمل نموده که دارای جامعه آماری بزرگی بوده است و از همه ظرفیت ها در زمان نظر سنجی بهره برد. شکوفه های زیتون در بدنه جامعه نفوذ کرده و این نفوذ دلایل زیادی داشت. زمانی بود که ما برای تهیه یک گزارش تحلیلی به روستاهای دور دست شهرستان می رفتیم و در کنار مردم بودیم؛ به این دلیل که بتوانیم واقعیت ها را به مسئولین و دیگر مردم انتقال دهیم، جامعه آماری ما در انتخابات قابل قبول و دفاع و تحلیل های ما نیز تحلیل های درستی بود، بدون کوچکترین جانب داری. بارها مشاهده شده است که در جایی افرادی ذکر می کنند شکوفه های زیتون توانایی رسیدگی به مشکلات مردم را ندارد، اما در جایی دیگر اظهار می دارند که این هفته نامه توانسته با مهندسی در انتخابات پیروز میدان باشد؛ اگر شکوفه های زیتون این جایگاه را دارد پس بیایید و از این فضا استفاده کنید که اگر این کار را نمی کنید کوتاهی از خودتان است. ما با باز نمودن فضا و دعوت نمودن از همه طیف های سیاسی گفتمان را ایجاد کردیم تا  انتخاب کننده نهایی خود مردم باشند. ما صادقانه قلم زدیم و صادقانه گام برداشتیم اگر اینطور نبود تا به حال درب این هفته نامه بسته می شد.

با این سخن موافقید که شکوفه های زیتون تاریخی برای شهرستان رودبار است؟

به نظرم این نشریه تاریخ مکتوب شهرستان است. ما زمانی می توانیم تاریخ مکتوب باشیم که بتوانیم از تاریخ شفاهی آن بهره ببریم. خبرنگاران ما با افرادی که بالای صد سال عمر داشتند مصاحبه کردند، با نویسندگان، تاریخ دانان، مفسران و .. گفتگو کردیم. تاریخ های شفاهی این دیار را جمع آوری نموده و مکتوب کردیم. امیدواریم در انتخابات آینده شکوفه های زیتون درس خوبی شود برای کسانی که وعده دادند اما عمل نکردند، چرا که وعده هایشان در تاریخ مکتوب این شهرستان باقیست.

*شکوفه های زیتون به خیلی ها قدرت و بال و پر داد، بعضی ها هم قدرش را ندانستند؛ ما تا آنجا که توان داشتیم سعی نمودیم قدردان باشیم اما هیچ کس به جایی نمی رسد مگر با تلاش و همت خودش. این هفته نامه بستر خوبی را برای ما فراهم کرد. هر کس توانست از این بستر به خوبی استفاده کند، به جایگاه اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مناسبی رسید اما اگر کسی به قصد سوء استفاده پیش آمد، هیچگاه موفق نبوده است.

مهمترین دستاورد های شکوفه های زیتون را چه مواردی می دانید؟

به نظر بنده تاثیرگذاری در ابعاد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی در حوزه های شهری و روستایی و در میان اقشار مختلف مردم از جمله روشنفکران اعم از مخالفین و موافقین از مهمترین دستاورد این هفته نامه پر خیر در شهرستان رودبار است. دومین موفقیت نیز همانطور که پیشتر ذکر کرده ام این است که این هفته نامه توانسته خبرنگاران، روزنامه نگاران، عکاسان و نویسندگان زیادی را بعنوان سفیران فرهنگی در شهرستان رودبار آموزش و پرورش دهد که اگر نبود، شاید امروز اتفاقات مثبت کمتری در شهرستان صورت می گرفت.

آیا در دوران خبرنگاری تهدید هم شده اید؟

(با لبخند)در دوران خبرنگاری تهدید هم شده ام، بدترین این اتفاقات نیز مربوط به انتخابات اخیر مجلس بود که به خودروی بنده آسیب زدند و فحاشی های زیادی به ما داشتند و در مقابل ما که دلمان با خدا بود، تلاش کردیم کنار مردم باشیم و توجهی به این قبیل مسائل نکنیم اما حیف که…

چه مدت زمانی سردبیر هفته نامه شکوفه های زیتون بودید؟

بنده بعد از مدیرمسئول محترم  اولین سردبیر هفته نامه شکوفه های زیتون بودم. از سال ۹۲ سردبیری این هفته نامه را برعهده گرفتم و در حال حاضر حافظ منافع شکوفه های زیتون هستم، در هر جایی که باشم. ما نباید گذشته خود را فراموش کنیم.

شیرین ترین و تلخ ترین خاطرات دوران خبرنگاری خود را بفرمایید:

شیرین ترین خاطره من همان دریافت اولین حقوقم از هفته نامه بود که در سال ۸۴ بعد از سه ماه مبلغ ۱۵ هزار تومان دریافت نمودم، در حالی که در این مدت خود به تنهایی ۱۶ هزار و پانصد تومان هزینه کرده، بودم یعنی کمتر از آنچه هزینه کرده بودم حقوق دریافت نمودم.

تلخ ترین خاطره من نیز مربوط به مرگ دو کودک و مادری بود که در آتشی ناجوانمردانه سوختند، امیدوارم تقاص این مادر و فرزندانش از مسببین این اتفاق گرفته شود. جمله نابی همیشه در ذهنم است که به نوعی از حضرت امام صادق (ع) نقل می شود. ایشان فرموده اند:( اگر انسانی، انسانی را به خاطر گناهی سرزنش کند، نمیرد تا خود به آن گناه مرتکب شود.) اگر واقعا به همین یک جمله اعتقاد داشته باشیم، نه تهمت می زنیم و نه در امورات دیگران مداخله می کنیم. البته از همین رسانه از تمامی عزیزانی که به نوعی از من دلگیر بودند و یا ناراحت شده اند پوزش می طلبم و امیدوارم خداوند بزرگ همه ما را عاقبت به خیر نمایند.

آیا کسی در زمان فعالیتتان در هفته نامه از شما رنجیده است؟

بله، به چند دلیل: بعضی ها رنجیدند به این دلیل که من باید یک نشریه را مدیریت می کردم که مدیر مسئول آن حضور فیزیکی نداشت. در بعضی موارد به دلیل اشتباهات خودشان و به صورت فردی این رنجیدگی به وجود می آمد. به عنوان کسی که مسئولیت  داشتم اگر کسی از من رنجیده است مجددا عذر خواهی می کنم، همیشه سعی بر آن داشتم که این اتفاق نیافتد؛ اما کار است. من می توانستم بی تفاوت باشم اما واقعا نمی شد. کار رسانه سخت، پر خطر و بسیار ظریف است. خواهش می کنم کسانی که با ما همکاری داشتند و با سختی هایی مواجه بودند و این مشقات را از چشم مسئولین هفته نامه می دیدند بدانند ما سیاست هایی کلی داشتیم و سختگیری هایی بود که باید اعمال می شد. اگر ما آن ها را پشت سر نمی گذاشتیم شاید شکوفه های زیتون به جایگاه امروزی خود نمی رسید.

چرا برخی از مدیران، مسئولان و عناصر سیاسی شهرستان تحمل شنیدن نقد را ندارند؟

ریاست محترم جمهوری در اولین روز اردیبهشت ۹۷ داشتند: ( اگر مدیری نمی تواند و از اخم این و آن می ترسد و هراس دارد باید کنار برود.) به نظر من باید به آزادی بیان بیش از این احترام بگذاریم. باید درب های گفتمان را باز نگاه داریم. جوانان ما می دانند، می فهمند و تصمیم می گیرند. متاسفانه یکی از بدترین آفت های جامعه ما این است که برخی از مسئولین نگاه مالکیتی و از بالا به پایین دارند. بسیاری از مدیران هشت سال دفاع مقدس را فراموش کرده اند. شهدا، جانباران، اسراء و خانواده ایشان را نمی بینند؛ انگار اصلا برای این مملکت نیستند. برخی اوقات دل انسان به درد می آید، والله همه ما باید برویم. من نمی دانم چرا برخی از مسئولین بر سر مراجعه کننده منت می گذارد. آقایان مسئول عزیز این ملت، شما مسئولید چون مردم با عشق به مام میهن، پایه های این نظام مقدس را استوار نگاه داشته اند.کاری کنید از فردای آن روزی که مسئولیت نداشته باشید، مردم شما را در قلوب خود نگهداری کنند. منافع شخصی را به منافع جمعی ترجیح ندهید. آستانه تحملتان را کمی افزایش دهید. از انسان یک کارنامه بجای می ماند. یا خوبی و یا بدی؛چقدر خوب است انسان دوستان روزهای تنهایی و مشقت را فراموش نکند. بیاییم از خوبی دیگران یک خانه امید بسازیم و با هر اشتباه ایشان تنها یک آجر از دیوار کم کنیم؛ نه اینکه دیوار را خراب کنیم.

بهترین همکاری که در دوران فعالیت خبرنگاری خود داشته اید؟

اگر از همکاران رسانه ای نام ببرم شاید بعضی ها جا بمانند. اما به نظر بنده موزع ما آقای مهرداد تقی پور یکی از زحمت کش ترین افرادی بود که من تا به حال دیده ام.

تاثیرگذارترین کاری که تا به امروز در هفته نامه شکوفه های زیتون داشته اید را بفرمایید.

به نظر من ایجاد وحدت، صادقانه ترین و تاثیر گذارترین کاری بود که تا به امروز انجام داده ام. یعنی سعی ما بر این بوده که واقعا با همه دوست باشیم. اگر قرار بر این باشد که ضربه بخوریم این ضربه از درون خواهد بود نه از بیرون؛ پس باید ساختار داخلی را تقویت می کردیم. البته در امورات اداری، راه اندازی سایت اسپرو، تغییر در ساختار طراحی خود نشریه و… با همکاری همکاران کارهای بسیار خوبی انجام دادیم اما کیفیت آخرین و تاثیر گذارترین کاری بود که مردم فرهنگ دوست باید در موردش نظر دهند.

سطح خبرنگاران شهرستان و آینده این فعالان عرصه خبر را چگونه می بینید؟

به نظر بنده اگر ما آموزش های آکادمیک را برای خبرنگاران مان در نظر بگیریم یقینا موفق تر خواهیم بود تا اینکه افراد وارد شوند و به صورت تجربی این حرفه را فرا بگیرند.

وضعیت خبرنگاران رودبار را چگونه می بینید؟

تهیه خبر در رودبار سخت است. خبرنگاران ما سختی و نداری های بسیاری را کشیده اند. به دلیل وسعت جغرافیایی شهرستان ، تهیه خبر در این منطقه با دشواری های بسیار روبروست. به نظر من خبرنگاران رودبار یکی از شجاع ترین افرادی هستند که می توانند در شرایط سخت نیز خبر تهیه کنند.

آیا خبرنگاران شهرستان رودبار می توانند در استان نیز فعالیت داشته باشند؟

متاسفانه ما تا به امروز نتوانسته ایم سفیران زیادی از رودبار در سطح استان داشته باشیم به غیر از یک یا دو مورد و آن هم خبرنگارانی که یا در حوزه فرهنگی و یا سیاسی رشد کرده اند. ریاست محترم شورای استان حکم مشاوره ای به من دادند؛  از آن زمان خیلی ها با من و برخی از دوستان موضع گرفتند؛ چه عیبی دارد جوانان ما در استان و کشور مطرح شوند. در جلسات شرکت کنند و نماینده خوبی از دیار زیتون در سطح استان و ملی باشند. خواهشا تنگ نظری ها را کنار بگذاریم. بیاییم از ظرفیت های جوانان، نخبگان، فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و اقتصادی چه در شهرستان و چه رودباری های مقیم مرکز بهره ببریم. کارگروه توسعه را فعال و مشورت بگیریم. هرچند در این باب کلام بسیار است.

توصیه شما به خبرنگاران:

کسی که بخواهد در این مسیر موفق باشد اولین نکته اینکه باید صداقت را اصل قرار دهد و دوم؛ متاسفانه بعضی از خبرنگاران از سواد رسانه ای کمی برخوردارند. هر چند خیلی تلاش می کنند اما شاید وقتی برای مطالعه ندارند. اهالی رسانه باید خود را به علم روز مجهز کنند و تحولات دنیا را رصد کنند. در رابطه با مسائل روز کشور اطلاعات کسب کنند. دو کتاب معرفی می کنم و توصیه می کنم که حتما بخوانید: یک کتاب «بیشعوری» اثر «خاویر کرمنت»، دومین کتاب هم «بازیچه دست دیگران نشویم اثر ژاک ریگارد» دو کتابی که بعد از خواندن آن  می توانیم تغییراتی در تفکرات و زندگی خود شاهد باشیم.

کلام آخر:

ممنونم از همه همکارانم، از همه خبرنگاران و اصحاب قلم، سخن و اهل معرفت در شهرستان رودبار؛ ممنونم از همه عزیزانی که به خبرنگاران احترام می گذارند و سپاس از همراهی شما، زمانی که اختصاص دادید. امیدوارم خداوند به همه عزیزانمان عاقبت به خیری و انسان شناسی عنایت فرمایند./شکوفه های زیتون

شاهین آبزن- حمید شفایی

آخرين اخبار
پر بحث ترين
ویروهاستینگ
پست بانک رضایی
لاستیک فروشی حبیبی
زیتون حاج صفری و پسران
کانال تلگرام درفک خبر
کانال درفک خبر
محل كد آمار