یادداشت روز؛

نگاهی به وضعیت فرهنگی شهرستان رودبار

بابک قلیزاده دارستانی
تاریخ انتشار: پنج‌شنبه 20 دسامبر 2018 | 19:56 ب.ظ
نگاهی به وضعیت فرهنگی شهرستان رودبار درفک خبر کاوش های بعمل آمده و اشیاء بدست آمده از تپه مارلیک و کلورز رستم آباد و فیلده و منطقه باستانی شول دارستان و…. نشان از آنست که این مردم دارای پیشینه ای کهن در ایران و دنیا میباشند که آثار باستانی آن در بزرگترین موزه های جهان نگهداری می شود. هنرهای حکاکی شده […]

درفک خبر

کاوش های بعمل آمده و اشیاء بدست آمده از تپه مارلیک و کلورز رستم آباد و فیلده و منطقه باستانی شول دارستان و…. نشان از آنست که این مردم دارای پیشینه ای کهن در ایران و دنیا میباشند که آثار باستانی آن در بزرگترین موزه های جهان نگهداری می شود. هنرهای حکاکی شده بوسیله دست بر روی این اشیاء که حتی این هنر فراتر از ایران تا ماوراء النهر گسترش و دامنه نفوذ داشته است و از این هنر الهام گرفته اند. بعد از اینکه رودبار اولیه همان دیلم مرکزیت آن به بیرون انتقال یافته از اقتدار آن کاسته شده بنوعی باید آغاز افول این تمدن و فرهنگ را دانست . در دوره حکومت صفویان و قاجار مرز رودبار از لوشان امروزی شروع تا تجن گوکه آستانه اشرفیه کنونی ادامه داشته که بدان کوهدم یا کهدمات می گفتند. تا سال 1339 شهرستان رودبار بخشی از شهرستان رشت بود که در این سال به فرمانداری و بخشداری مستقل تبدیل گردید.اما این ها مقدمه ای بود بر اینکه روند فرهنگی آن مورد بررسی و تحقیق قرار دهیم . زبان و نژاد این مردم آنچه که بصورت مکتوب و سند بر جا مانده تاتی میباشد. از ادبیات مکتوب آن که از بزرگان و پیران نقل شده جزء اشعار محلی و بومی که عده ای سروده اند و بصورت شفاهی در بین مردم رایج هست سند دیگری موجود نیست . لغات و کلمات اصیل تاتی رودباری بمرور زمان با خویشاوندی گیلکی و تالش و… ازبین رفته است . در جمع آوری آن در گذشته تا بحال هیچ گونه اهتمامی نشده است .شروع کار فرهنگی رودبار را از دهه 40’به آنطرف باید دانست که دوتن از مسئولین فرهیخته باعث رشد و شکوفایی آن شدند. جناب آقای خلیلی خلیلی پور رئیس اداره آموزش و پرورش که با ساخت بیش از صد مدرسه و سالن ورزشی و پیشاهنگی ( کانون امام خمینی ) باعث رشد و شکوفایی آموزشی و فرهنگی این شهر شدند. و آن دیگری که از بزرگترین داستان نویسان ایران و گیلان جناب آقای محمود طیاری که در این حیطه بسیار مسلط بودند. اوج این کار شب شعرهایی بود که با اجرای یکی دیگر از اساتید شعر ایران جناب آقای حافظ موسوی برگزار می شد که خروجی آن بسیار درخشان بود. بعد از آن را باید دوران افول فرهنگی این شهرستان دانست که فرهنگ بدستان افرادی افتاد که از خانواده فرهنگ نبودند یا اگر بودند آن مدیریت و کارایی لازم را جهت رشد و ترقی آن نداشتند. تنها کار ماندگار که آن هم در ردیف بودجه کشور و در شهرستان های محروم تاسیس گردید مجتمع فرهنگی هنری بود که امروز به یک بنگاه تجاری مبدل شده است . ما حتی نتوانسته ایم تک ستاره هایی را از فرهنگ این مرز و بوم ( داخل شهرستان )معرفی کنیم. پراکندگی در بین هنرمندان و شاعران و نویسندگان بطور بارز مشهود است که حکایت از آن دارد فضای فرهنگی در این شهر بسته و عرضه جولان دهی برای اصحاب آن نیست .حال چند سوال اساسی از مسئولان این شهرستان آیا این منطقه با آن همه سابقه تاریخی و قدمت نباید یک موزه مردم شناسی داشته باشد ؟ جایگاه انجمن های ادبی و نمایشی و موسیقی به گویش رودباری و دیگر کجاست ؟ چه برنامه و هدف مشخصی برای برون یافت از این مشکل فرهنگی دارند؟ آیا بدون پشتیبانی عملی مسئولان صرفا با شعار میتوان بر این مشکلات فایق شد؟

آخرين اخبار
پر بحث ترين
ویروهاستینگ
پست بانک رضایی
لاستیک فروشی حبیبی
زیتون حاج صفری و پسران
کانال تلگرام درفک خبر
کانال درفک خبر
محل كد آمار