‍ ابوذر، سرباز راست قامتِ وطن

(به مناسبت بیست و دومین سالگرد شهادت گونه،ابوذر مرادی گنجه)

درفک خبر/در روزهایی که فصل تابستان آمده بود تا زیبایی هایش گرمابخش زندگی مردمان روستای گنجه باشد و لبخندی بر لب مردم بنشاند خبری تلخ روستا را فرا گرفت، خبر از دست دادن سرباز راست قامت وطن، ابوذرمرادی با قامتی استوار ، رفتاری متین و با وقار،

ابوذر همواره لبخندی مهربانانه بر لب داشت و در بین دوستانش به خوش قلبی شُهره بود در آن روزها که فوتبال روستای گنجه در اوج بود ابوذر برای تیم قدس گنجه چون آفتابی درخشان میدرخشید و امید آفرین بود

ابوذر مرادی در اَوان جوانی با خاطراتی بسیار از دنیا رخت بست و داغی سنگین تا ابد برای نزدیکانش برجای گذاشت واشکی به بزرگی یک سکوت.

سکوتی بی پایان،

سکوتی پراز درد بر جای نهاد. اما اکنون جای خالی ابوذر ، به اندازه تمام آسمانهاست ،خاطراتی که هنوز در اذهان پدری شرافتمند با دستانی پینه بسته ، که همواره با یاد خدا، صبورانه سکوتی بر لب دارد ، مادری که اسطوره صبر و تحمل است ، خواهران و برادرانش ثبت گردیده با هزاران حسرت در نبودش، ابوذر سرباز راست قامت وطن اگر امروز در بین ما بود باید شاهد جشن شادی او بودیم اما حجله اش شد قبر و رخت دامادی اش شد کفن، بیست سال است مادری با غمی بزرگ در دل، قول و قراری با دلبندش گذاشته ،قرارشان پنج‌شنبه‌ها همان جای همیشگی ست، که غریبانه بر سر مزار فرزندش نشسته‌ و گاهی با گوشه چادری،نم اشک چشمانش را پاک می‌کند و گاهی آنچنان در فکر هست که متوجه حضور افراد نمی‌شود؛ انگار که در ذهنش خاطراتی را مرور می‌کند، خاطراتی از ابوذر ،جوان رعنا قامت.

دلتنگی مادر برای ابوذر پس از گذشت این همه سال ذره‌ای کم نشده است؛ این را  از نگاه حسرت‌بار این مادر صبور به سنگ مزار فرزندش می‌توان به خوبی تشخیص داد.

هنوز هم بعد از 22 سال در نبود ابوذر، قاب عکسی در مغازه برادرش حافظ عزیز، از او به یادگار مانده، ابوذر همواره با متانت و مهربان بود و در بین دوستان دارای احترام، هنوز هم بسیاری از دوستانش که همبازی او در تیم قدس گنجه بودند خاطرات او را با خود دارند ابوذر همان روستازاده ای بود که در زمان خدمت مقدس سربازی با استعداد بی نظیرش در تمرینات تیم فوتبال مُهمات سازی به زیبایی درخشید و برای حضور در تیم پاس تهران هم مراحل انتخابی را طی کرد اما حادثه ای تلخ در حین انجام خدمت مقدس سربازی که هنوز هم برای همگان مالامال از درد و رنج است رخ داد و قلبهای بسیاری را لبریز از غم و اندوه ساخت

گرچه نامش را در لیست شهدا جای ندادند اما شهید گونه و برای دفاع از وطن در تاریخ 19 تیر 1379، به سوی خالق زیبایی ها،پَرکشید

او همان راست قامتی بود که غروبی غم انگیز در تابستانی داشت که زندگی را برای همگان به فصلی سرد تبدیل نمود

یاد و نامش زینت بخشِ خاطره ها باد

به قلم: سعید خوشدوز گنجه.